22.05.2017 18:39
Imię i nazwisko:
Phara Serkel
Miejsce urodzenia:
Irlandia
Status krwi:
25%
Cechy charakteru:
Phara to nieśmiała, lecz bardzo uprzejma dziewczyna. Zwykle jest napięta i unika kontaktu fizycznego z ludźmi, lecz w gronie jej starannie dobranych przyjaciół potrafi rozluźnić się, żartować a nawet droczyć się.
przez pewne zdarzenie z wczesnego dzieciństwa, mężczyzną jest trudniej zdobyć jej zaufanie.
Jest spóźnialska i często zapomina o ważnych terminach. wbrew pozorom bardzo lubi czytać i uczyć się, a jej pasją i hobby jest rysowanie.
kiedyś uratowała życie pewnego mugola. może jeszcze o tym nie wie, i pewnie nigdy nie przyjmie tego do wiadomości, ale posiada duszę prawdziwego bohatera. zdarza jej się za pochopnie oceniać ludzi, lecz stara się nie pokazywać jej niechęci do nich.
Wygląd postaci:
jest to brunetka o średniej długości włosach z grzywką którą co jakiś czas zagarnia do tyłu lub za ucho. posiada szczupłą i w miarę wysoką sylwetkę, miłą twarz i piwne oczy. bogato gestykuluje brwiami.
Historia postaci:
Urodziła się w Irlandii 7 czerwca, to tam spędziła pierwsze 5 lat swojego życia.. Tam też była molestowana seksualnie przez wujka, lecz rodzice szybko zareagowali i pozwali mężczyznę, przeprowadzili się do Londynu i zapisali dziewczynkę na terapie. Z upływem czasu mała prawie zapomniała o zdarzeniu i aklimatyzowała się w nowym domu... pewnego dnia gdy miała 9 lat, i odwiedzała z rodzicami ich znajomych, głowa rodziny, postawny mężczyzna, zemdlał niespodziewanie, gdy wszyscy skakali wokół niego w panice, Phara zachowała zimną krew i zadzwoniła po karetkę. Okazało się że mężczyzna miał krwiaka w mózgu, i to włośnie jej szybka reakcja uratowała go przed paraliżem lub śmiercią.. miesiąc po zdarzeniu, państwo Serkel oznajmili córce że spodziewają się następnego dziecka, rudość dziewczyny jednak nie trwała długo ponieważ po dobrej wiadomości przyszła ta, dla niej nie za wesoła... mieli się przeprowadzić do Oxford gdzie mieszkała babcia phary i jej nienarodzonej Siostry. Jak oznajmili tak i nastąpiło. Oxford wydawał się dziwny dziewięcioletniej pharze....
Babcia okazała się jednak bardzo miła.... mimo wszystko babcia wydawała jej się podejrzana.. w zawrotnym tempie udawało jej się sprzątać i gotować.. a nawet robiła to jednocześnie... jak na złość phara nigdy nie mogła przyłapać jej na wykonywaniu tych czynności co podwajało level podejrzaności (tak wiem że nie ma takiego słowa XD) ...gdy podzieliła się podejrzeniami z mamą, ta tylko zaśmiała się nerwowo i powiedziała do phary że chyba sobie coś ubzdurała... dziewczyna gdy raz zobaczyła kontem oka latającą patelnie koło babci a patrząc prosto na nią okazało się że babcia jakby nigdy nic smaży dalej rybę ową patelnią, tak się zdenerwowała że nikt jej nie wieży że wyszła z domu a drzwi same się zatrzasnęły bez jej fizycznej ingerencji.. po chwili uznała że to pewnie znowu jedna ze sztuczek babci. Udała się więc na długi spacer...
Czas mijał a wokół niej ciągle działy się dziwne żeczy gdy ktoś ją zdenerwował lub wystraszył. Nie mówiła o tym rodzicom bo uważała że jej nie uwierzą. A obojętnie jak bardzo się starała zrobić coś dziwnego przed rodzicami nie udawało jej się nawet drgnąć papierkiem na stole... w dniu jej 11 urodzin gdy jak zwykle wróciła ze szkoły do domu, jej szczęka powędrowała na duł... w powietrzu latały różne przedmioty, kubki, talerze sałatki, i inne potrawy. Gdzieś pośród tego wszystkiego dostrzegła swój tort na którym dostrzegła małe ruchomą figurki sowy, jakiejś tiary, kociołka i... dziwnego kijka, z masy cukrowej... z transu wyrwał ją głos babci.
"No i jest nasza solenizantka!" Babcia podeszła do oniemiałej dziewczyny i przytuliła ją mocno.. zaraz po tym dumna babcia zaczęła przedstawiać dziewczynie jakimś krewnych staruszki.. większość z nich nosiła dziwne szaty i tiary.. na nic zdały się prośby o wyjaśnienia dziewczyny, bo tak naprawdę nikt jej nie słuchał w tym tłumie.. w końcu odnalazła matkę która ze zmartwioną miną zaczęła ją przepraszać i tłumaczyć o co chodzi... pokazała jej także list z Hogwartu, ktury jak twierdziła przyniosła sowa gdy dziewczyna wyszła do szkoły... dziewczyna zadawała dużo pytań ale była szczęśliwa.. określiła to "moje klimaty"....
Przyjęcie było wspaniałe, chociaż współczuła swojemu ojcowi który "totalnie nie ogarniał" co się wokół niego dzieje.. następnego dnia udały się z babcią na ulice pokątną i kupiły wszystko co potrzebne.. po dwóch miesiącach zadawania pytań, nadszedł czas odjazdu.. z płaczem pożegnała się ze swoimi rodzicami na peronie 9 i 3/4 i usiadła do pociągu z jakimiś innymi uczniami i odjechała z postanowieniem że nie zawiedzie rodziców ani babci.
Babcia okazała się jednak bardzo miła.... mimo wszystko babcia wydawała jej się podejrzana.. w zawrotnym tempie udawało jej się sprzątać i gotować.. a nawet robiła to jednocześnie... jak na złość phara nigdy nie mogła przyłapać jej na wykonywaniu tych czynności co podwajało level podejrzaności (tak wiem że nie ma takiego słowa XD) ...gdy podzieliła się podejrzeniami z mamą, ta tylko zaśmiała się nerwowo i powiedziała do phary że chyba sobie coś ubzdurała... dziewczyna gdy raz zobaczyła kontem oka latającą patelnie koło babci a patrząc prosto na nią okazało się że babcia jakby nigdy nic smaży dalej rybę ową patelnią, tak się zdenerwowała że nikt jej nie wieży że wyszła z domu a drzwi same się zatrzasnęły bez jej fizycznej ingerencji.. po chwili uznała że to pewnie znowu jedna ze sztuczek babci. Udała się więc na długi spacer...
Czas mijał a wokół niej ciągle działy się dziwne żeczy gdy ktoś ją zdenerwował lub wystraszył. Nie mówiła o tym rodzicom bo uważała że jej nie uwierzą. A obojętnie jak bardzo się starała zrobić coś dziwnego przed rodzicami nie udawało jej się nawet drgnąć papierkiem na stole... w dniu jej 11 urodzin gdy jak zwykle wróciła ze szkoły do domu, jej szczęka powędrowała na duł... w powietrzu latały różne przedmioty, kubki, talerze sałatki, i inne potrawy. Gdzieś pośród tego wszystkiego dostrzegła swój tort na którym dostrzegła małe ruchomą figurki sowy, jakiejś tiary, kociołka i... dziwnego kijka, z masy cukrowej... z transu wyrwał ją głos babci.
"No i jest nasza solenizantka!" Babcia podeszła do oniemiałej dziewczyny i przytuliła ją mocno.. zaraz po tym dumna babcia zaczęła przedstawiać dziewczynie jakimś krewnych staruszki.. większość z nich nosiła dziwne szaty i tiary.. na nic zdały się prośby o wyjaśnienia dziewczyny, bo tak naprawdę nikt jej nie słuchał w tym tłumie.. w końcu odnalazła matkę która ze zmartwioną miną zaczęła ją przepraszać i tłumaczyć o co chodzi... pokazała jej także list z Hogwartu, ktury jak twierdziła przyniosła sowa gdy dziewczyna wyszła do szkoły... dziewczyna zadawała dużo pytań ale była szczęśliwa.. określiła to "moje klimaty"....
Przyjęcie było wspaniałe, chociaż współczuła swojemu ojcowi który "totalnie nie ogarniał" co się wokół niego dzieje.. następnego dnia udały się z babcią na ulice pokątną i kupiły wszystko co potrzebne.. po dwóch miesiącach zadawania pytań, nadszedł czas odjazdu.. z płaczem pożegnała się ze swoimi rodzicami na peronie 9 i 3/4 i usiadła do pociągu z jakimiś innymi uczniami i odjechała z postanowieniem że nie zawiedzie rodziców ani babci.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
ehmm... cześć jestem Phara Serkel a-a ty? *uśmiecha się niepewnie*
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(nigdy nie byłam w Warszawie sorry..)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
D-dzięki... Chętnie spróbuje.. *nieśmiało bierze talerz od Steven'a*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze:
polecił mi go znajomy jakiś czas temu...
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl?
taa.. regulamin, Informacje i większość In Charakter ..
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
