05.08.2017 06:28
Imię i nazwisko: Ernest Henderson
Miejsce urodzenia: Szpital św. Munga, Londyn - data urodzenia 28.04.2049
Status krwi: 50%
Cechy charakteru: Ernest jest chłopcem pełnym kontrastów. Na pierwszy rzut oka można dostrzec silnie ekstrawertycznego, żywotnego nastolatka o pogodnym uśmiechu, szalonej pomysłowości i potężnej umiejętności zabawiania ludzi. Jest to jednak tylko maska, przybrana w celu utożsamienia się ze społeczeństwem. Jego wnętrze natomiast przedstawia inny obraz - wyrachowanego małego człowieczka, który musiał szybko dorosnąć, traktującego życie poważnie oraz emocjonalnie chłodnego, często pozbawionego uczuć przy podejmowaniu decyzji. W jego osobowość wpasowywują się też takie cechy jak wybuchowość, krytyczne oraz analityczne nastawienie do ludzi, co sprawia, że traktuje obcych jak przedmioty. Jednocześnie jest sprawiedliwy w stosunku do innych, za dobro wynagradza a za zło bardzo mocno karze. Ciemna strona tej postaci jest znana jednak tylko przez jego bliskie grono, czyli osoby, które w jego przeczuciu są jedynymi godnymi zaufania i może przy nich zrzucić swoją "maskę". Przez ludzi odbierany jest różnorodnie, najczęściej jako tajemniczy, niemówiący o sobie wiele, beztroski dzieciak.
Wygląd postaci: Ernest jest bardzo dobrze zbudowanym jak na swój wiek osobnikiem, spowodowane jest to oczywiście aktywnym trybem życia. Jego wzrost sięga około 160 centymetrów wzrostu, co w połączeniu z atletyczną budową i oliwkową karnacją daje posturę potężnego i przystojnego nastolatka, stanowiącego obiekt westchnień wielu czarodziejek w jego wieku. Pierwsze, co można u niego dostrzec, jest wyjątkowość jego oczu, gdyż mają one unikatowe, zmienne kolory, wahające się od delikatnej, szmaragdowej zieleni do krwistych i gniewnych czerwonych ślepi, w zależności od stanu. Szczególną uwagę przyciągają także gęste, brązowe włosy, zawsze ułożone w artystyczny nieład, co nadaje chłopcu imidżu "roztrzepańca" - efekt ten wzmacnia także jego ubiór, składający się z wygniecionych T-shirtów, rzadko czyszczonych butów i obdartych spodni - zazwyczaj obraca to w pozytyw, sugerując innym, że taki styl jest modny. Na plecach ma wytatuowany intrygujący znak kameleona siedzącego na gałęzi, symbol ten intryguje każdego, kto go zobaczył. Ernest często też nosi akcesoria, takie jak słuchawki, fasolki wszystkich smaków, złoty zegarek dziadka lub kolczaste pieszczochy. Uważa je za atrakcyjne i często przydatne dodatki.
Historia postaci: 28 kwietnia 2049 roku o godzinie 15:05 w Szpitalu św. Munga na świat przybyło dziecię, zachwycające swoimi magicznie wpatrującymi się w przestrzeń zielonymi oczyma. Dziecko poruszyło serca nie tylko swoich rodziców (ojciec = 75% czystości krwi, matka = 25% czystości krwi), ale także przypadkowych gapiów na ulicy. Barwa tkwiąca w oczach niemowlęcia była określana jako "magiczna", "elektryzująca"...
Ernest dorastał w bogatym domu, gdzie matka i ojciec pracowali w Ministerstwie Magii. Wpajano mu od małego ideologiczną nienawiść do mugoli oraz do mniej zamożnych rodzin. Jego rodzice naciskali też na pojęcie sukcesu i bogactwa oraz zmuszali go do kształcenia się w różnorodnych dziedzinach, niekoniecznie tych, które lubił. Nie okazywali litości i naciskali na dziecko, które dopiero co zaczęło raczkować. O dziwo, bardzo łatwo przyswajał informacje przekazane przez rodzicieli i skutecznie je wykorzystywał, chociażby poprzez pokazywanie języka na mugolskie rodziny, pomimo tak małego wieku. Jego magiczne moce ukazały się pierwszy raz w wieku trzech lat - nastąpiło to wtedy, gdy dwoje rodziców zaczynało naciskać na dziecię, aby uczyło się bardziej i szybciej, zabierając mu jego ulubione magiczne akcesoria, z którymi tak bardzo uwielbiał eksperymentować. Moment ten wzburzył silne emocje u dziecka, które błyskawicznie przerodziły się w potężny gniew, spowodowany niesprawiedliwością. Oczy Ernesta zmieniły wtedy pierwszy raz swój kolor z zielonego na czerwony, a dookoła niego eksplodowała ognista fala uderzeniowa, spalając pół pokoju. Od tego momentu rodzice wiedzieli, że mają do czynienia z temperamentnym i utalentowanym czarodziejem. On zazwyczaj wiedział, czego chce i z czasem ludzie zaczęli mu schodzić z drogi. Gdy w wieku czterech lat dostał pierwszą różdżkę z unikatowym piórem feniksa i szybko opanował podstawowe zaklęcia, zorientował się, że magia jest bardzo silna i mu się podoba. Postanowił sobie, że zostanie wielkim czarodziejem, który zna wszystkie możliwe zaklęcia. Jego cel był idealistyczny, ale wierzył, że mu się to uda. Tryskał entuzjazmem na wieść o nowych magicznych przedmiotach oraz zaklęciach. Ponadto zaczął nabierać znajomości, wychodząc do okolicznych czarodziei i ucząc ich tego, czego się nauczył.
Wszystko dobrze się zapowiadało, aczkolwiek pewnego dnia (Ernest miał wtedy 7 lat) jego rodzice zniknęli w nieznanych okolicznościach. Jedynym śladem po ich zniknięciu była krew. Chłopiec, zobaczywszy to, poczuł okropny gniew, który ponownie przerodził się w płomienną falę, zmieniającą mało odporny na ognistą magię dom.
Młodego czarodzieja przygarnęła samotna babcia, która opiekowała się nim i zastąpiła zagubionych rodziców, także ucząc go zaklęć oraz podstaw zielarstwa. Ernest jednak nie był już takim samym chłopcem, jak kiedyś - jego serce wypełniły negatywne emocje i nienawiść do mugoli (rodzice opowiadali mu, że po zbrodni mugola zostaje krew), stał się chłodniejszy i agresywniejszy, aczkolwiek nie chciał nikomu mówić o swoim cierpieniu, stąd nauczył się przynajmniej udawać swoją radość. Ustalił w swoim życiu nowy cel - stać się jak najpotężniejszą osobą zarówno w świecie mugoli jak i czarodziei, aby znaleźć ludzi odpowiedzialnych za tajemnicze zniknięcie rodziców oraz pozbawienie młodego czarodzieja sielankowego dzieciństwa i dopełnić należnej zemsty.
Wracając do historii Ernesta: chłopiec nie mógł doczekać się listu z Hogwartu. Bardzo chciał już iść do szkoły, by nauczyć się wielu przydatnych rzeczy. Do czasu przysłania listu wykształcił mu się zmysł pragmatyczny, co ułatwiło mu odrzucanie rzeczy niepraktycznych na rzecz tych, które naprawdę dadzą mu siłę. Gdy przybył długo wyczekiwany list, młody czarodziej i babcia prędko naszykowali niezbędne rzeczy, wprawdzie nie były one najwyższej jakości ze względu na przeciętny stan majątkowy staruszki, ale jednak udało mu się przygotować w pełni do edukacji. Przy pożegnaniu na peronie 9 i 3/4 babcia oferowała Ernestowi zapasową rózgę, która jak się okazało, należała do jego ojca. Nie zauważył on łezki w jej prawym oku, gdyż musiał śpieszyć się na pociąg. Czyżby ona wiedziała, dlaczego rodzice zniknęli?
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
*Przygląda się z umiejętnie udawanym uśmiechem* Ernest jestem. Ernest Henderson. A Ty?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Niestety nie wiem, przykro mi.)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*Odsuwa od siebie zupę* Nie mam teraz ochoty na zupę, ale dziękuję za dobre chęci.
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Przez moje zainteresowanie do serwerów role play i umiejętności wytrwałego szukania.
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Owszem, nawet dwa razy. Mam nadzieję, że wszystko zostało wykonane zgodnie z należytą procedurą.
Miejsce urodzenia: Szpital św. Munga, Londyn - data urodzenia 28.04.2049
Status krwi: 50%
Cechy charakteru: Ernest jest chłopcem pełnym kontrastów. Na pierwszy rzut oka można dostrzec silnie ekstrawertycznego, żywotnego nastolatka o pogodnym uśmiechu, szalonej pomysłowości i potężnej umiejętności zabawiania ludzi. Jest to jednak tylko maska, przybrana w celu utożsamienia się ze społeczeństwem. Jego wnętrze natomiast przedstawia inny obraz - wyrachowanego małego człowieczka, który musiał szybko dorosnąć, traktującego życie poważnie oraz emocjonalnie chłodnego, często pozbawionego uczuć przy podejmowaniu decyzji. W jego osobowość wpasowywują się też takie cechy jak wybuchowość, krytyczne oraz analityczne nastawienie do ludzi, co sprawia, że traktuje obcych jak przedmioty. Jednocześnie jest sprawiedliwy w stosunku do innych, za dobro wynagradza a za zło bardzo mocno karze. Ciemna strona tej postaci jest znana jednak tylko przez jego bliskie grono, czyli osoby, które w jego przeczuciu są jedynymi godnymi zaufania i może przy nich zrzucić swoją "maskę". Przez ludzi odbierany jest różnorodnie, najczęściej jako tajemniczy, niemówiący o sobie wiele, beztroski dzieciak.
Wygląd postaci: Ernest jest bardzo dobrze zbudowanym jak na swój wiek osobnikiem, spowodowane jest to oczywiście aktywnym trybem życia. Jego wzrost sięga około 160 centymetrów wzrostu, co w połączeniu z atletyczną budową i oliwkową karnacją daje posturę potężnego i przystojnego nastolatka, stanowiącego obiekt westchnień wielu czarodziejek w jego wieku. Pierwsze, co można u niego dostrzec, jest wyjątkowość jego oczu, gdyż mają one unikatowe, zmienne kolory, wahające się od delikatnej, szmaragdowej zieleni do krwistych i gniewnych czerwonych ślepi, w zależności od stanu. Szczególną uwagę przyciągają także gęste, brązowe włosy, zawsze ułożone w artystyczny nieład, co nadaje chłopcu imidżu "roztrzepańca" - efekt ten wzmacnia także jego ubiór, składający się z wygniecionych T-shirtów, rzadko czyszczonych butów i obdartych spodni - zazwyczaj obraca to w pozytyw, sugerując innym, że taki styl jest modny. Na plecach ma wytatuowany intrygujący znak kameleona siedzącego na gałęzi, symbol ten intryguje każdego, kto go zobaczył. Ernest często też nosi akcesoria, takie jak słuchawki, fasolki wszystkich smaków, złoty zegarek dziadka lub kolczaste pieszczochy. Uważa je za atrakcyjne i często przydatne dodatki.
Historia postaci: 28 kwietnia 2049 roku o godzinie 15:05 w Szpitalu św. Munga na świat przybyło dziecię, zachwycające swoimi magicznie wpatrującymi się w przestrzeń zielonymi oczyma. Dziecko poruszyło serca nie tylko swoich rodziców (ojciec = 75% czystości krwi, matka = 25% czystości krwi), ale także przypadkowych gapiów na ulicy. Barwa tkwiąca w oczach niemowlęcia była określana jako "magiczna", "elektryzująca"...
Ernest dorastał w bogatym domu, gdzie matka i ojciec pracowali w Ministerstwie Magii. Wpajano mu od małego ideologiczną nienawiść do mugoli oraz do mniej zamożnych rodzin. Jego rodzice naciskali też na pojęcie sukcesu i bogactwa oraz zmuszali go do kształcenia się w różnorodnych dziedzinach, niekoniecznie tych, które lubił. Nie okazywali litości i naciskali na dziecko, które dopiero co zaczęło raczkować. O dziwo, bardzo łatwo przyswajał informacje przekazane przez rodzicieli i skutecznie je wykorzystywał, chociażby poprzez pokazywanie języka na mugolskie rodziny, pomimo tak małego wieku. Jego magiczne moce ukazały się pierwszy raz w wieku trzech lat - nastąpiło to wtedy, gdy dwoje rodziców zaczynało naciskać na dziecię, aby uczyło się bardziej i szybciej, zabierając mu jego ulubione magiczne akcesoria, z którymi tak bardzo uwielbiał eksperymentować. Moment ten wzburzył silne emocje u dziecka, które błyskawicznie przerodziły się w potężny gniew, spowodowany niesprawiedliwością. Oczy Ernesta zmieniły wtedy pierwszy raz swój kolor z zielonego na czerwony, a dookoła niego eksplodowała ognista fala uderzeniowa, spalając pół pokoju. Od tego momentu rodzice wiedzieli, że mają do czynienia z temperamentnym i utalentowanym czarodziejem. On zazwyczaj wiedział, czego chce i z czasem ludzie zaczęli mu schodzić z drogi. Gdy w wieku czterech lat dostał pierwszą różdżkę z unikatowym piórem feniksa i szybko opanował podstawowe zaklęcia, zorientował się, że magia jest bardzo silna i mu się podoba. Postanowił sobie, że zostanie wielkim czarodziejem, który zna wszystkie możliwe zaklęcia. Jego cel był idealistyczny, ale wierzył, że mu się to uda. Tryskał entuzjazmem na wieść o nowych magicznych przedmiotach oraz zaklęciach. Ponadto zaczął nabierać znajomości, wychodząc do okolicznych czarodziei i ucząc ich tego, czego się nauczył.
Wszystko dobrze się zapowiadało, aczkolwiek pewnego dnia (Ernest miał wtedy 7 lat) jego rodzice zniknęli w nieznanych okolicznościach. Jedynym śladem po ich zniknięciu była krew. Chłopiec, zobaczywszy to, poczuł okropny gniew, który ponownie przerodził się w płomienną falę, zmieniającą mało odporny na ognistą magię dom.
Młodego czarodzieja przygarnęła samotna babcia, która opiekowała się nim i zastąpiła zagubionych rodziców, także ucząc go zaklęć oraz podstaw zielarstwa. Ernest jednak nie był już takim samym chłopcem, jak kiedyś - jego serce wypełniły negatywne emocje i nienawiść do mugoli (rodzice opowiadali mu, że po zbrodni mugola zostaje krew), stał się chłodniejszy i agresywniejszy, aczkolwiek nie chciał nikomu mówić o swoim cierpieniu, stąd nauczył się przynajmniej udawać swoją radość. Ustalił w swoim życiu nowy cel - stać się jak najpotężniejszą osobą zarówno w świecie mugoli jak i czarodziei, aby znaleźć ludzi odpowiedzialnych za tajemnicze zniknięcie rodziców oraz pozbawienie młodego czarodzieja sielankowego dzieciństwa i dopełnić należnej zemsty.
Wracając do historii Ernesta: chłopiec nie mógł doczekać się listu z Hogwartu. Bardzo chciał już iść do szkoły, by nauczyć się wielu przydatnych rzeczy. Do czasu przysłania listu wykształcił mu się zmysł pragmatyczny, co ułatwiło mu odrzucanie rzeczy niepraktycznych na rzecz tych, które naprawdę dadzą mu siłę. Gdy przybył długo wyczekiwany list, młody czarodziej i babcia prędko naszykowali niezbędne rzeczy, wprawdzie nie były one najwyższej jakości ze względu na przeciętny stan majątkowy staruszki, ale jednak udało mu się przygotować w pełni do edukacji. Przy pożegnaniu na peronie 9 i 3/4 babcia oferowała Ernestowi zapasową rózgę, która jak się okazało, należała do jego ojca. Nie zauważył on łezki w jej prawym oku, gdyż musiał śpieszyć się na pociąg. Czyżby ona wiedziała, dlaczego rodzice zniknęli?
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
*Przygląda się z umiejętnie udawanym uśmiechem* Ernest jestem. Ernest Henderson. A Ty?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Niestety nie wiem, przykro mi.)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*Odsuwa od siebie zupę* Nie mam teraz ochoty na zupę, ale dziękuję za dobre chęci.
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Przez moje zainteresowanie do serwerów role play i umiejętności wytrwałego szukania.
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Owszem, nawet dwa razy. Mam nadzieję, że wszystko zostało wykonane zgodnie z należytą procedurą.
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
![[Obrazek: slyth.png]](https://4.bp.blogspot.com/-49cQi8muZiw/WDiFoaT8EyI/AAAAAAAAAEc/_aeS9sMZt28mBMTaWzrCJaTc6NCB_80hACLcB/s1600/slyth.png)