13.08.2017 05:16
Imię i nazwisko: Sofie Hansson
Miejsce urodzenia: Szpital Św. Munga
Status krwi: 75%
Cechy charakteru: Na początku znajomi rodziców Sofii zazdrościli im bardzo spokojnego dziecka. Rzadko płakała, rzadko była głodna, często i długo spała. W przedszkolu zaczęła otwierać się na nowe osoby, dopiero wtedy zaciekawił ją świat wokół i w krótkim czasie stała się dzieckiem bardzo ruchliwym i gadatliwym.
Szybko zaczęła składać coraz trudniejsze zdania i czytać. Sporą część posiadanej wiedzy o świecie magicznym zawdzięcza swoim dziadkom, którzy dekady temu wyemigrowali do Anglii i ze względu na nadmiar wolnego czasu opowiadali jej przeróżne historie na temat magicznych miejsc, obiecywali, że kiedyś nauczy się zmieniać warzywa w słodycze, a podróżować będzie na latających stworzeniach. Dzięki tym opowieściom dziewczynka największą uwagę przykładała do książek, z czasem nie tylko tych o magii - mugolskie przedmioty też uważała za ciekawe.
Potrafiła jednoczyć sobie ludzi, nie tylko wśród rówieśników, ale także na przeróżnych imprezach rodzinnych czy podczas uczęszczania na koła zainteresowań. Lubiła być w centrum uwagi, a inni lubili jej słuchać. Dzięki kochającej rodzinie jej pewność siebie została głęboko zakorzeniona, od innych wymagała tak dużo jak od siebie samej, i tylko czasem ego zdawało się delikatnie wystawać poza normę. Często wykazywała się też sprytem - niezliczoną ilość razy uniknęła dzięki temu kary od rodziców. Z biegiem lat robili się wobec niej coraz bardziej pobłażliwi, a przez to mogła pozwalać sobie na więcej - chociażby na próby manipulacji i szantażu emocjonalnego wobec najbliższych, ale nigdy za pomocą tupania nogą czy krzyku. Z czasem stała się osobą bardziej spokojną, cichą i delikatnie wyniosłą, co zostało z nią do dzisiaj.
Wygląd postaci: Po ojcu, który chociaż urodził się w Anglii, to jest synem pary Szwedów, odziedziczyła z pewnością
skandynawskie rysy twarzy, mały nosek, ładne, chociaż niezbyt szerokie usta i jasne włosy w zimnym odcieniu, ścięte do ramion; do tego nosi rzadką, lekko poszarpaną grzywkę. Oczy ma po matce - w kolorze oliwki wymieszanej z piwem, rzęsy długie i jasne. Wzrostem nie odbiega od rówieśników, a budowę ciała ma raczej wątłą. Kiedyś namawiano ją na naukę gry na pianinie ze względu na smukłe i długie palce dłoni (odmówiła, zresztą słuch i tak ma wątpliwy).
Historia postaci: Sofie od urodzenia mieszka w Londynie, razem ze swoimi rodzicami - ojcem Szwedem i matką Brytyjką. W Londynie uczęszczała do zwykłego przedszkola, a następnie zaczęła naukę w zwyczajnej szkole publicznej, aż do momentu gdy w trzeciej klasie została oskarżona - jej zdaniem zupełnie niesłusznie! - przez swoją koleżankę z klasy o kradzież kieszonkowego. Poziom stresu u Sofii sięgnął zenitu, a broda zaczęła drgać, gdy wychowawczyni stanęła po stronie owej koleżanki i zabrała się za wybieranie numeru do rodziców dziewczynki, której twarz zdążyła już nabrać koloru dojrzałego buraka. Dziwnym trafem, w momencie usłyszenia pierwszego sygnału, telefon z gwałtownym hukiem uderzył o najbliższą ścianę i rozbił się w drobny mak. Cała sprawa po krótkim czasie ucichła i wszyscy o wszystkim zapomnieli, zapewne przez słabą, mugolską pamięć, a nauczycielka dodatkowo przebadała się pod kątem pląsawicy Huntingtona, w trosce o swoje przyszłe telefony komórkowe. Od tego zdarzenia rodzice Sofii postawili na nauczanie domowe. Przez ich decyzję dziewczynka nie miała już zbyt wielu okazji na poznanie rówieśników, co miało się zmienić wraz z ukończeniem jedenastego roku życia i przyjściem listu z Hogwartu - z tego powodu była to najbardziej wyczekiwana przez nią data. Tydzień przed była już całkowicie spakowana, torba napakowana była wszystkimi koniecznymi książkami kupionymi na Pokątnej (swoją drogą dziewczynę zauroczył klimat tego miejsca) i pierwszą różdżką w drogim, solidnym opakowaniu. Z rodzicami też pożegnała się dzień przed - żeby nie tracić czasu na zbędne czułości w dniu wyjazdu, jeszcze pociąg mógłby przecież uciec, a tego by sobie nie wybaczyła.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
*Uniosła brwi, lekko zaskoczona śmiałością chłopaka* Jestem Sofie, Sofie Hansson. I nie skradaj się tak na przyszłość.. a, no a ty jak masz na imię?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Nie, nie wiem, czemu pytasz?)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*marszczy brwi, niepewna zamiarów chłopaka i przesuwa talerz do kolejnej osoby siedzącej obok*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Odkryłam go ładne parę lat temu
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Miejsce urodzenia: Szpital Św. Munga
Status krwi: 75%
Cechy charakteru: Na początku znajomi rodziców Sofii zazdrościli im bardzo spokojnego dziecka. Rzadko płakała, rzadko była głodna, często i długo spała. W przedszkolu zaczęła otwierać się na nowe osoby, dopiero wtedy zaciekawił ją świat wokół i w krótkim czasie stała się dzieckiem bardzo ruchliwym i gadatliwym.
Szybko zaczęła składać coraz trudniejsze zdania i czytać. Sporą część posiadanej wiedzy o świecie magicznym zawdzięcza swoim dziadkom, którzy dekady temu wyemigrowali do Anglii i ze względu na nadmiar wolnego czasu opowiadali jej przeróżne historie na temat magicznych miejsc, obiecywali, że kiedyś nauczy się zmieniać warzywa w słodycze, a podróżować będzie na latających stworzeniach. Dzięki tym opowieściom dziewczynka największą uwagę przykładała do książek, z czasem nie tylko tych o magii - mugolskie przedmioty też uważała za ciekawe.
Potrafiła jednoczyć sobie ludzi, nie tylko wśród rówieśników, ale także na przeróżnych imprezach rodzinnych czy podczas uczęszczania na koła zainteresowań. Lubiła być w centrum uwagi, a inni lubili jej słuchać. Dzięki kochającej rodzinie jej pewność siebie została głęboko zakorzeniona, od innych wymagała tak dużo jak od siebie samej, i tylko czasem ego zdawało się delikatnie wystawać poza normę. Często wykazywała się też sprytem - niezliczoną ilość razy uniknęła dzięki temu kary od rodziców. Z biegiem lat robili się wobec niej coraz bardziej pobłażliwi, a przez to mogła pozwalać sobie na więcej - chociażby na próby manipulacji i szantażu emocjonalnego wobec najbliższych, ale nigdy za pomocą tupania nogą czy krzyku. Z czasem stała się osobą bardziej spokojną, cichą i delikatnie wyniosłą, co zostało z nią do dzisiaj.
Wygląd postaci: Po ojcu, który chociaż urodził się w Anglii, to jest synem pary Szwedów, odziedziczyła z pewnością
skandynawskie rysy twarzy, mały nosek, ładne, chociaż niezbyt szerokie usta i jasne włosy w zimnym odcieniu, ścięte do ramion; do tego nosi rzadką, lekko poszarpaną grzywkę. Oczy ma po matce - w kolorze oliwki wymieszanej z piwem, rzęsy długie i jasne. Wzrostem nie odbiega od rówieśników, a budowę ciała ma raczej wątłą. Kiedyś namawiano ją na naukę gry na pianinie ze względu na smukłe i długie palce dłoni (odmówiła, zresztą słuch i tak ma wątpliwy).
Historia postaci: Sofie od urodzenia mieszka w Londynie, razem ze swoimi rodzicami - ojcem Szwedem i matką Brytyjką. W Londynie uczęszczała do zwykłego przedszkola, a następnie zaczęła naukę w zwyczajnej szkole publicznej, aż do momentu gdy w trzeciej klasie została oskarżona - jej zdaniem zupełnie niesłusznie! - przez swoją koleżankę z klasy o kradzież kieszonkowego. Poziom stresu u Sofii sięgnął zenitu, a broda zaczęła drgać, gdy wychowawczyni stanęła po stronie owej koleżanki i zabrała się za wybieranie numeru do rodziców dziewczynki, której twarz zdążyła już nabrać koloru dojrzałego buraka. Dziwnym trafem, w momencie usłyszenia pierwszego sygnału, telefon z gwałtownym hukiem uderzył o najbliższą ścianę i rozbił się w drobny mak. Cała sprawa po krótkim czasie ucichła i wszyscy o wszystkim zapomnieli, zapewne przez słabą, mugolską pamięć, a nauczycielka dodatkowo przebadała się pod kątem pląsawicy Huntingtona, w trosce o swoje przyszłe telefony komórkowe. Od tego zdarzenia rodzice Sofii postawili na nauczanie domowe. Przez ich decyzję dziewczynka nie miała już zbyt wielu okazji na poznanie rówieśników, co miało się zmienić wraz z ukończeniem jedenastego roku życia i przyjściem listu z Hogwartu - z tego powodu była to najbardziej wyczekiwana przez nią data. Tydzień przed była już całkowicie spakowana, torba napakowana była wszystkimi koniecznymi książkami kupionymi na Pokątnej (swoją drogą dziewczynę zauroczył klimat tego miejsca) i pierwszą różdżką w drogim, solidnym opakowaniu. Z rodzicami też pożegnała się dzień przed - żeby nie tracić czasu na zbędne czułości w dniu wyjazdu, jeszcze pociąg mógłby przecież uciec, a tego by sobie nie wybaczyła.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
*Uniosła brwi, lekko zaskoczona śmiałością chłopaka* Jestem Sofie, Sofie Hansson. I nie skradaj się tak na przyszłość.. a, no a ty jak masz na imię?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Nie, nie wiem, czemu pytasz?)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*marszczy brwi, niepewna zamiarów chłopaka i przesuwa talerz do kolejnej osoby siedzącej obok*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Odkryłam go ładne parę lat temu
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.