24.03.2018 02:30
Imię i nazwisko: Anna Nissen
Miejsce urodzenia: Szpital Świętego Munga w Londynie
Status krwi: 50%
Cechy charakteru: Anna jest dość dokuczliwą koleżanką, nie potrafi trzymać języka za zębami. Nie raz miała napiętą rozmowę z rodzicami o jej zachowaniu. Rodziciele chcieli mieć uroczą córeczkę, nie tylko z wyglądu, ale także z jej osobowości, ale panienka Nissen nie zbytnio pasowała do tej bajki. Rzadko nosiła szykowne spódniczki, świeżo lakierowane buty i kokardki we włosach, dziewczynka wolała ubierać się chłopsko. Obracała się głównie w towarzystwie chłopców. Wyścigi do jeziora, zbieranie patyków i robienie z nich prowizorycznych szałasów, czy też siłowanie się na rękę - to był żywioł Anny. Bywała także często wybuchowa przy bliskich, ale dla obcych ludzi wydawała się zagubiona, smutna, dosyć nieśmiała, przez co przyciągała często uwagę osób opiekuńczych. Udaje, że jest silna, że potrafi sobie sama poradzić bez niczyjej pomocy, ale, gdy zostaje sama ze wszystkim, w środku pęka. Chodzi dniami przygnębiona, ukrywając to za swoim fałszywym uśmiechem, ale to także nie musi być oznaka słabości, lecz po prostu udaje, by uzyskać czyjąś uwagę. Potrafi sobie przywłaszczyć kogoś, gdy znajduje sobie przyjaciółkę, robi się o nią straszliwie zazdrosna. Anna najbardziej by chciała wszystkich swoich bliskich zamknąć w klatce, by oni nigdy od niej nie odeszli, nie oszukali. Dziewczynka straszliwie boi się samotności i zranienia, prócz tych wad, ma także pozytywy takie jak lojalność, opiekuńczość (tylko dla najbliższych), szczerość, jest świetnym słuchaczem, ale może czasem się zamyślić, ale od razu do tego się przyznaję i prosi o powtórzeniu ostatniego zdania.
Wygląd postaci: Anna posiada włosy sięgające do łokci koloru ciemnego blondu, jej czoło i brwi, a czasem nawet piwne oczy są zakrywane przez grzywkę. Jej usta są malutkie i pełne, nos prosty i lekko zadarty. Cera blada z odrobiną brązu. Nienawidzi, gdy ktoś pyta ją o odsłonięcie lekko jej czoła, od razu wybucha złością, przez co nie robi się wesoło, potrafi ona nawet komuś zrobić wtedy krzywdę. Jej ubiór jest skromny, zwykła luźna koszulka, dżinsowe spodnie które na nogawkach bywają lekko rozszarpane i czarne trampki (gdy bywa jej zimno, ubiera szarą bluzę zapinaną na zamek). Łatwo ją zaczerwienić na twarzy, a gdy czuje się nieswojo, lub się zawstydzi, zaczynają się puszyć jej włosy.
Historia postaci: Anna, jedyna córka Pani i Pana Nissen która wyszła żywa z porodu. Jej matka posiadała pewne schorzenie które prawdopodobnie było przekazywane z pokolenia na pokolenie, przez które przynosiło jej trudność urodzenia dziecka - a praktycznie, dzieci umierały przy samym porodzie. Jej rodzice bardzo pragnęli, by mieć dziecko, Panna Nissen nie potrafiła się pogodzić z adopcją, pragnęła mieć swoje dziecię, które ona by nosiła pod sercem i to ona miałaby je urodzić. Po 7 latach starań, udało im się. W szpitalu Świętego Munga narodziła się Anna Nissen. Cała rodzina skakała z radości, ale kilka tygodni po narodzinach matka bardzo poważnie zachorowała. Stała się kaleką. Kilka lat później, gdy już zaszły kłótnie między córką, a jej rodzicielami, Anna często nie wracała do domu. Zostawała na noc u babci lub cioci, gdzie często pomagała im w domu sprzątać, lub gotować. Przez ich opowieści i gadki typu, że to kobieta powinna się zająć całym domem, mężem, dziećmi przeraziło ją to i postanowiła zachowywać się jak chłopcy. Często bawiła się z kuzynami i kolegami z podwórka. Jej pierwsze zdolności magiczne ujawniły się, gdy pomagała dziadku w ogrodzie. Gdy chciała zagrabić liście na podwórku, lecz grabie leżały na drugim końcu terenu, przyglądała się nim, wyciągnęła rękę, a grabie nagle powędrowały do jej dłoni. Bardzo zaskoczona, lekko podskoczyła i wyrzuciła je. Jeszcze przez chwile na nie patrzyła, aż postanowiła je kopnąć. Dziadek patrzący na to, jak ona posługuje się grabiami, zwrócił jej uwagę, by wreszcie wróciła do pracy. Anna ignorując to co się stało, wzięła do rąk grabie, ale te wyrwały się i zaczęły same z siebie grabić liście. Dziadek który przykuł temu uwagę, szybko zabrał ją do swojej córki i zięcia, by opowiedzieć co się stało. Kilka lat po tym zdarzeniu dostała list który był zaadresowany bezpośrednio do niej. Otworzywszy go, dowiedziała się, że została zaproszona do szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Jej zwykłe życie miało być jeszcze bardziej magiczne, więc bez zastanowienia się, przyjęła propozycję.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Hej, nazywam się Anna, a ty?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
( Nie wiem, ale może ktoś inny wie )
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*Wpatrujesz się przez chwilę na chłopca* Nie potrzebuję, by ktoś mnie dokarmiał, więc podziękuję *Odsuwasz talerz w jego stronę*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Poszukując serwera RP na minecraft o motywie HP.
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Miejsce urodzenia: Szpital Świętego Munga w Londynie
Status krwi: 50%
Cechy charakteru: Anna jest dość dokuczliwą koleżanką, nie potrafi trzymać języka za zębami. Nie raz miała napiętą rozmowę z rodzicami o jej zachowaniu. Rodziciele chcieli mieć uroczą córeczkę, nie tylko z wyglądu, ale także z jej osobowości, ale panienka Nissen nie zbytnio pasowała do tej bajki. Rzadko nosiła szykowne spódniczki, świeżo lakierowane buty i kokardki we włosach, dziewczynka wolała ubierać się chłopsko. Obracała się głównie w towarzystwie chłopców. Wyścigi do jeziora, zbieranie patyków i robienie z nich prowizorycznych szałasów, czy też siłowanie się na rękę - to był żywioł Anny. Bywała także często wybuchowa przy bliskich, ale dla obcych ludzi wydawała się zagubiona, smutna, dosyć nieśmiała, przez co przyciągała często uwagę osób opiekuńczych. Udaje, że jest silna, że potrafi sobie sama poradzić bez niczyjej pomocy, ale, gdy zostaje sama ze wszystkim, w środku pęka. Chodzi dniami przygnębiona, ukrywając to za swoim fałszywym uśmiechem, ale to także nie musi być oznaka słabości, lecz po prostu udaje, by uzyskać czyjąś uwagę. Potrafi sobie przywłaszczyć kogoś, gdy znajduje sobie przyjaciółkę, robi się o nią straszliwie zazdrosna. Anna najbardziej by chciała wszystkich swoich bliskich zamknąć w klatce, by oni nigdy od niej nie odeszli, nie oszukali. Dziewczynka straszliwie boi się samotności i zranienia, prócz tych wad, ma także pozytywy takie jak lojalność, opiekuńczość (tylko dla najbliższych), szczerość, jest świetnym słuchaczem, ale może czasem się zamyślić, ale od razu do tego się przyznaję i prosi o powtórzeniu ostatniego zdania.
Wygląd postaci: Anna posiada włosy sięgające do łokci koloru ciemnego blondu, jej czoło i brwi, a czasem nawet piwne oczy są zakrywane przez grzywkę. Jej usta są malutkie i pełne, nos prosty i lekko zadarty. Cera blada z odrobiną brązu. Nienawidzi, gdy ktoś pyta ją o odsłonięcie lekko jej czoła, od razu wybucha złością, przez co nie robi się wesoło, potrafi ona nawet komuś zrobić wtedy krzywdę. Jej ubiór jest skromny, zwykła luźna koszulka, dżinsowe spodnie które na nogawkach bywają lekko rozszarpane i czarne trampki (gdy bywa jej zimno, ubiera szarą bluzę zapinaną na zamek). Łatwo ją zaczerwienić na twarzy, a gdy czuje się nieswojo, lub się zawstydzi, zaczynają się puszyć jej włosy.
Historia postaci: Anna, jedyna córka Pani i Pana Nissen która wyszła żywa z porodu. Jej matka posiadała pewne schorzenie które prawdopodobnie było przekazywane z pokolenia na pokolenie, przez które przynosiło jej trudność urodzenia dziecka - a praktycznie, dzieci umierały przy samym porodzie. Jej rodzice bardzo pragnęli, by mieć dziecko, Panna Nissen nie potrafiła się pogodzić z adopcją, pragnęła mieć swoje dziecię, które ona by nosiła pod sercem i to ona miałaby je urodzić. Po 7 latach starań, udało im się. W szpitalu Świętego Munga narodziła się Anna Nissen. Cała rodzina skakała z radości, ale kilka tygodni po narodzinach matka bardzo poważnie zachorowała. Stała się kaleką. Kilka lat później, gdy już zaszły kłótnie między córką, a jej rodzicielami, Anna często nie wracała do domu. Zostawała na noc u babci lub cioci, gdzie często pomagała im w domu sprzątać, lub gotować. Przez ich opowieści i gadki typu, że to kobieta powinna się zająć całym domem, mężem, dziećmi przeraziło ją to i postanowiła zachowywać się jak chłopcy. Często bawiła się z kuzynami i kolegami z podwórka. Jej pierwsze zdolności magiczne ujawniły się, gdy pomagała dziadku w ogrodzie. Gdy chciała zagrabić liście na podwórku, lecz grabie leżały na drugim końcu terenu, przyglądała się nim, wyciągnęła rękę, a grabie nagle powędrowały do jej dłoni. Bardzo zaskoczona, lekko podskoczyła i wyrzuciła je. Jeszcze przez chwile na nie patrzyła, aż postanowiła je kopnąć. Dziadek patrzący na to, jak ona posługuje się grabiami, zwrócił jej uwagę, by wreszcie wróciła do pracy. Anna ignorując to co się stało, wzięła do rąk grabie, ale te wyrwały się i zaczęły same z siebie grabić liście. Dziadek który przykuł temu uwagę, szybko zabrał ją do swojej córki i zięcia, by opowiedzieć co się stało. Kilka lat po tym zdarzeniu dostała list który był zaadresowany bezpośrednio do niej. Otworzywszy go, dowiedziała się, że została zaproszona do szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Jej zwykłe życie miało być jeszcze bardziej magiczne, więc bez zastanowienia się, przyjęła propozycję.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
Hej, nazywam się Anna, a ty?
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
( Nie wiem, ale może ktoś inny wie )
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*Wpatrujesz się przez chwilę na chłopca* Nie potrzebuję, by ktoś mnie dokarmiał, więc podziękuję *Odsuwasz talerz w jego stronę*
Skąd dowiedziałeś/aś się o serwerze: Poszukując serwera RP na minecraft o motywie HP.
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Tak
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
