Adontis złocisty – Wywołuje go kontakt z pyłkiem kwiatowym rośliny Adontis. Efektem kontaktu pyłku ze skórą czarodzieja są drobne niewielkie łuski powstające na skórze w miejscach kontaktu z pyłkiem rośliny. Łuski wyglądem przypominają łuski złotej rybki i mają złocisty mieniący się lekko kolor. Po za łuskami choroba ta wywołuje halucynacje ale jednocześnie sprawia że dotknięty nią pacjent jest łagodny i nikomu nie zagraża. Co dziwne pyłek wywołuje te objawy tylko u niepełnoletnich czarodziejów w wieku około 10 do 19 lat. Lekiem na nią jest z liści tej samej rośliny która spowodowała objawy czyli Adontis ale przy wydobyciu soku trzeba zachować ostrożność bo miąższ z liści i łodyg tej rośliny jest trujący dla tego sok trzeba starannie i wielokrotnie przefiltrować lub odparować tak by mieć pewność że otrzymany lek nie zawiera miąższu rośliny. Jeśli lek zostanie zrobiony niewłaściwie i będzie zawierał miąższ rośliny to wystąpi objaw silnych drgawek które w kilka lub kilkadziesiąt minut później (zależy od ilości miąższu którą otrzymał pacjent) zamieniają się w stan śpiączki i zatrzymania pracy serca. Pomocny jest Bezoar choć jeśli poda się go już po ustąpieniu drgawek nie uratuje on pacjenta.
Amentis
Krótki opis: Wywołuje ją zażycie nieprzetworzonych liści Raptuśnika. Objawami są silne halucynacje i stan przypominający skrajną histerię. Leczenie następuje poprzez podawanie co godzinę eliksiru uspokajającego, a po dwudziestu czterech godzinach chory całkowicie dochodzi do siebie. Niegroźne
Chabrowiec Śmiertelny oraz Chabrowiec Dotykowy.
Bardzo rzadko spotykana choroba genetyczna która w swojej końcowej fazie jest zaraźliwa. Jednak zaraża tylko organizmy młodych czarodziejów zazwyczaj podatni są na nią czarodzieje od ujawnienia mocy do około 20 roku życia choć szansa na to że zarazi się nią ktoś po 16 roku życia jest niewielka.
Objawy:
Słaba kontrola nad mocą. Rzucane zaklęcia są bardzo słabe ale raz na kilka prób moc zaklęcia jest niespotykanie duża. Częstotliwość znacznie mocniejszego użycia magii wzrasta aż do utraty kontroli nad magią i śmiercią chorego. Czasami występują krosty które jednak najczęściej są ukryte wewnątrz skóry głowy- we włosach i tylko powodują uczucie swędzenia. Często ich ostateczną formę czyli krosty o mocno chabrowym kolorze widać dopiero tuż przed śmiercią lub po niej.
Zaraźliwość występuje dopiero w ostatniej fazie tuż przed śmiercią chorego. I wymaga kontaktu fizycznego z jego skórą czyli przenosi się przez dotyk.
Zarażeni mają o dziwo inne objawy a mianowicie częsta jest niebieska wysypka na dłoniach i twarzy oraz znaczne osłabienie mocy magicznych prowadząca nawet do całkowitego zaniku mocy.
U zarażonych objawy są tak oczywiste że choroba jest wykryta szybko. Zazwyczaj nie jest też śmiertelna za to uciążliwa bo nie leczona co prawda ustępuje sama ale dopiero po kilku miesiącach gdy z ciała zejdą wszystkie krosty które pękają wywołują mocny ból krwawienie a zagojone rany które nie były leczone pozostawiają liczne blizny.
Śmiertelność wywołuje znaczna utrata krwi zwłaszcza u małych dzieci.
Choroba ta nie jest zaraźliwa można się zarazić tylko przez dotyk pacjenta zero który posiada wadliwy gen.
Można ją leczyć rośliną, a mianowicie Magnikiem z którego kwiatów robi się napar leczniczy a z soku robi się maść którą nakłada się na krosty.
Comburet
Krótki opis: Niegroźna choroba, która rozwija się w organizmie człowieka w wyniku kontaktu z jadem tentakuli. Powoduje bolesne, punktowe oparzenie, które równomiernie przechodzi na dalsze, zdrowe fragmenty skóry. Niegdyś była nieuleczalna i powodowała, że chorego całkowicie pokrywała jedna, czerwona rana, jednak w obecnych czasach wystarczy smarowanie poparzonego fragmentu skóry antidotum sporządzonym z wywaru z liści cyprysu, zakrapianych odrobiną odorosoku i łyżką Ognistej Whisky. Wbrew niektórym pogłoskom alkohol jest tutaj kluczowym składnikiem, który po podgrzaniu sprawia, że wszystkie ingrediencje razem zyskują lecznicze właściwości i w godzinę leczą całkowicie z Comburetu. Niegroźne
Groszopryszczka
Krótki opis: Poważna choroba wywoływana przez grzyba. Objawia się wściekle fioletowymi bąblami na całym ciele, które mają tendencję do ropienia i pękania, a w późniejszym stadium grzyb może zaatakować aparat mowy i chory traci głos. Zaleca się odizolowanie chorego od osób zdrowych, gdyż jest to niebywale zakaźna choroba. Leczenie jest długotrwałe, ciężkie i może odbywać się w domu. Średniowieczni czarodzieje uważali, że można się z niej wyleczyć domowymi sposobami. Według nich należało wziąć wątrobę ropuchy, przywiązać ją sobie ciasno wokół gardła, a następnie stanąć nago o pełni księżyca w beczce pełnej oczu węgorzy. Zakaźne
Kagonotria
Krótki opis: Magiczny wirus, pojawiający się niespodziewanie i atakujący narządy, zazwyczaj pozostawiając na nich guzy lub bezpośrednio wyniszczając od środka. W nielicznych przypadkach wnika w strukturę genetyczną, zostawiając w genach swój ślad, przez co dzieci osoby chorej mogą być obciążone. Dokładne przyczyny nie są znane, leczenie jest dosyć kosztowne, trudne i rzadko kiedy skuteczne. Nie ma również zasady co do wieku, w którym przechodzi się chorobę - jej ofiarą padają zarówno trzynastolatkowie, jak i osoby w podeszłym wieku. Walka z kagonotrią jest trudna ze względu na to, że można jedynie przypuszczać, gdzie i kiedy nastąpi kolejny przerzut - znane są przypadki ataku kilku organów jednocześnie. Przewlekłe, Groźne
Lebetius *
Krótki opis: Choroba popularna w okresie zimowym i często występująca epidemicznie, aczkolwiek zupełnie niegroźna i niezaraźliwa. Objawia się wyjątkowo uporczywym katarem oraz kichaniem. Różni się od mugolskiego przeziębienia tym, że przy każdym kichnięciu z uszu chorego bucha biała para, a on sam wydaje z siebie głośne gwizdy, podobne do czajnika. Często mylona z efektem po spożyciu niektórych z fasolek wszystkich smaków. Leczy się ją za pomocą eliksiru pieprzowego. Niegroźne
Likantropia
Krótki opis: Zwana również wilkołactwem, jest to nieuleczalna choroba, którą można, do pewnego stopnia, leczyć objawowo. Służy do tego wywar tojadowy, który powoduje, że człowiek zarażony wilkołactwem, podczas pełni zachowuje świadomość i umysł ludzki. Taka osoba nie jest wówczas groźna dla otoczenia i panuje nad sobą, jednakże jedynie wykwalifikowany czarodziej jest w stanie go uwarzyć. Wilkołakiem można się stać poprzez ugryzienie przez chorego osobnika lub urodzenie się z genem odpowiedzialnym za wywoływanie tego schorzenia. Osoba cierpiąca na likantropię nie różni się niczym od zdrowego człowieka poza faktem, że raz w miesiącu, podczas pełni księżyca, zamienia się w krwiożerczą bestię - wilkopodobne stworzenie stojące na dwóch nogach. Osoby zarażone nie cieszą się zbyt wielkim szacunkiem w czarodziejskim świecie.Nieuleczalne
Nitinia
Krótki opis: Magiczna choroba weneryczna, która z początku jest bezobjawowa, a rozwija się dopiero po około dwóch tygodniach po zarażeniu. Na miejscu intymnym chorego wykształca się bolesna narośl, która po trzech dniach zaczyna wydzielać z siebie wściekle pomarańczową ropę, która jednocześnie paskudnie cuchnie. Leczenie jest bardzo wstydliwe dla pacjenta, gdyż polega na zastosowaniu kilku zaklęć odkażających bezpośrednio na powstały bąbel, a następnie na robieniu okładów miejscowych z wywaru ze ślazu. Chory dochodzi do siebie po około dziesięciu dniach od wdrożeniu leczenia. Zakaźne
Smocza ospa
Krótki opis: Jest to bardzo groźna choroba zakaźna. Objawia się wysypem bolesnych dziobów na całą twarz chorego, która jednocześnie staje się zielona. Gunhilda z Gorsemoor, wynalazła lek na smoczą ospę na przełomie wieku XIV i XV, aczkolwiek do dziś zdarzają się przypadki śmiertelnego zachorowania. Zakaźne
Spiritu pestilenti
Krótki opis: Niebezpieczna choroba wywoływana przez trujące zarodniki Horklumpów. W ciągu kilkunastu godzin potrafi poczynić ogromne spustoszenie w organizmie, jednak podanie tlenu i zbijanie gorączki zazwyczaj wystarczają do jej przezwyciężenia. Zarodniki nie rozwijają się dalej w ludzkim ciele jeśli saturacja jest wystarczająco wysoka i opuszczają organizm podczas wydechów chorego, dlatego bardzo ważne jest aby odizolować go od potencjalnie zagrożonych zachorowaniem. W najcięższym stadium choroby wydychane powietrze ma brunatny odcień, jaśniejący wraz ze zdrowieniem. Groźne
Titik
Krótki opis: choroba objawiająca się w początkowym stadium rumieniem zazwyczaj zajmującym obszar podbrzusza. Następnie promieniuje on w postaci powstających bąbli, które po zetknięciu ze zbyt gwałtownym dotykiem pękają prezentując oleistą ciecz w odcieniu dojrzałego banana. Oprócz tego chory dostępuje omamów w postaci widzenia wszystkiego w podwójnych rozmiarach. Ten syndrom wielkości jest określany pierwszym stadium wariactwa przez miejscowych, gdyż oni nie leczą tej choroby głęboko wierząc, że to ich przeznaczenie. Podobno tylko kąpiel w ziołach jest w stanie Cię od niej uchronić, jednak raczej nie zgłosisz się do obcych ludzi o pomoc. Zatem jedyne, co jest w stanie Ci pomóc to szybkie odnalezienie pielęgniarki w momencie, gdy zaczniesz podejrzewać u siebie obecność tej choroby przez wzgląd na to, że w skrajnych przypadkach prowadzi do śmierci. Leczenie tej choroby wymaga cyklicznego przyjmowania odpowiedniego eliksiru przez indywidualnie dla każdego pacjenta określony czas. Co ciekawe składniki do eliksiru wybiera się według rdzenia różdżki pacjenta. W przypadku mugoli korzysta się z liści magicznej porzeczki o owocach wielkości pięści. Zakaźne, Groźne
Vomila
Krótki opis: Cięższa wersja zatrucia pokarmowego, jednak magomedycy nie potrafią wciąż określić jaki składnik codziennej diety ją wywołuje. Zachorowanie na Vomila skutkuje wychłodzeniem i często nawet skrajnym wycieńczeniem organizmu spowodowanym przez uporczywe wymioty. Leczy się ją poprzez podawanie eliksiru zatrzymującego wymioty, a także wiggenowego w sposób dożylny, oczywiście bez wkłuwania się, a za pomocą zaklęcia. Zaleca się spożywanie lekkostrawnych potraw, aż do całkowitej regeneracji organizmu. Niegroźne
Znikanie epidemiczne
Krótki opis: Jest to wirusowa choroba objawiająca się powolnym znikaniem części ciała, aż w końcu chory staje się całkowicie niewidzialny. Prosta do wyleczenia z pomocą odpowiednich zaklęć oraz eliksiru Wiggenowego, aczkolwiek wymagająca wizyty na oddziale w szpitalu. Niegroźne
Lepros
Opis: Choroba przenośna, objawia się w sposób wysypania skóry czarnym trądzikiem, wraz z owym trądzikiem przychodzi kolejnego dnia wysoka temperatura. Po rozdrapaniu trądziku, zostają trwałe blizny na ciele. Da się wyleczyć to za pomocą kuracji Eliksirem Leth.
Dergoz
Choroba grypopodobna która od zwykłej grypy różni się tym że chory oprócz objawów typowych przy grypie czyli osłabienia, gorączki, kataru itd. zmienia stopniowo kolor skóry na całym ciele. Zmiana ta następuje bardzo szybko podczas snu chorego i już po pierwszej nocy chory ma typowo azjatycki kolor skóry by kolejnego ranka obudzić się ze skórą bardziej typową dla plemion Indian północnoamerykańskich. A dnia trzeciego zazwyczaj jego skóra ma kolor typowo afrykański.
Choroba trwa zazwyczaj około 7 dni i zdarza się inna kolejność zmian kolorów skóry lecz zawsze następuje ona we śnie. Podejrzewa się że choroba wzmaga też senność jako że nie znalazł się jeszcze chory któremu udało by się nie spać choć jedną noc gdy jest na nią chory.
Choroba mija po 7 dniach i nie są potrzebne specjalne leki choć w złagodzeniu objawów grypowych pomagają zwykłe lekarstwa i wyciągi roślin popularne przy grypie w każdym domu. Choć leki tylko zmniejszają intensywność objawów i o kilka godzin czas trwania choroby.
Choroba z grupy transmutacyjnych, zaraźliwa jak ospa czy różyczka, bez względu na wiek.
Karid *
nazywamy czasami katarem czarodziejów. Choć od zwykłego kataru różni się tym że wydzielina jest w kolorach tęczy a po wysmarkaniu zmienia się w kolorową sierść przypominającą w wyglądzie i dotyku sierść kota, tyle ze jest wielobarwna. Można powiedzieć że barwy te są w skupiskach „łatach” sierści co przypomina wielobarwne duże cętki trochę jak u geparda.. Choć gdy się smarka to jest to postać płynna niczym zwykły katar. Choroba trwa zazwyczaj tydzień choć jeśli złapie ją dorosły czarodziej trwa dwa tygodnie.
Choroba z grupy transmutacyjnych, zaraźliwa jak katar.
Leurax
Choroba ta podnosi temperaturę ciała do niewyobrażalnych stopni co skutkuje przegrzaniem po kilku dniach od rozpoczęcia się jej. W zależności od odporności organizmu choroba trwa dłużej lub krócej. Ofiara choroby jednak nie odczuwa gorąca a wielka przyjemność i radość. Ma wrażenie że świat jest idealny i ma ochotę czynić dobro, a w szczególności przytulać się do innych osób. Gdy jakaś inna osoba zacznie jej mówić, że zakażony jest chory to zaprzeczy, a gdy ktoś będzie chciał go siłą zachęcić do wyleczenia się zacznie się bronić i przyjmie tą osobę za wroga. Choroba jest bardzo zakaźna, a zarazić się nią można poprzez dotyk. W końcu ciało się poci i to mocno, a w pocie są także wydalane zarodki tegoż wirusa. Po około 2 godzinach od dotknięcia nowa ofiara staje się bardzo senna i obojętna, a ciało staje się lekko zimnawe. Te stadium trwa około 1-2 dni. Wtedy jest najlepszy czas na ratunek i wyzdrowienie. Wtedy najlepiej jest się bardzo spocić, bądź przyjąć środki przeczyszczające, dzięki czemu wypłuczemy z organizmu wirusa zanim się "zaszczepi". Jeśli tego nie zrobimy ciało zacznie się ocieplać w zaskakującym tempie. Jednocześnie zaczną także zachodzić zmiany w mózgu powodujące to co zostało wyżej wymienione, czyli uwielbienie dla świata. Zmiany znikają po wyzdrowieniu. Skuteczne oziębianie organizmu, w szczególności głowy, można spowolnić rozwijanie się choroby, lecz aby ją zatrzymać całkowicie trzeba - ku zdziwieniu wszystkim magomedykom - podawać Eliksir Zapomnienia przez co najmniej trzy do pięciu dni. Groźna, Zaraźliwa.
(OOC - Na wszystkie te choroby po za tymi z gwiazdkami * obok nazwy trzeba mieć zgodę. By nie było tak że nagle połowa graczy będzie miała postacie chore na coś co zaraża i będzie 15 różnych epidemii.
Natomiast na choroby z gwiazdką nie trzeba mieć zgody ale dobrze by było zachować realizm i dobrze by było przestrzegać czasu trwania choroby i jej przebiegu.
W sprawie zgody pisać do Deneris.)
Amentis
Krótki opis: Wywołuje ją zażycie nieprzetworzonych liści Raptuśnika. Objawami są silne halucynacje i stan przypominający skrajną histerię. Leczenie następuje poprzez podawanie co godzinę eliksiru uspokajającego, a po dwudziestu czterech godzinach chory całkowicie dochodzi do siebie. Niegroźne
Chabrowiec Śmiertelny oraz Chabrowiec Dotykowy.
Bardzo rzadko spotykana choroba genetyczna która w swojej końcowej fazie jest zaraźliwa. Jednak zaraża tylko organizmy młodych czarodziejów zazwyczaj podatni są na nią czarodzieje od ujawnienia mocy do około 20 roku życia choć szansa na to że zarazi się nią ktoś po 16 roku życia jest niewielka.
Objawy:
Słaba kontrola nad mocą. Rzucane zaklęcia są bardzo słabe ale raz na kilka prób moc zaklęcia jest niespotykanie duża. Częstotliwość znacznie mocniejszego użycia magii wzrasta aż do utraty kontroli nad magią i śmiercią chorego. Czasami występują krosty które jednak najczęściej są ukryte wewnątrz skóry głowy- we włosach i tylko powodują uczucie swędzenia. Często ich ostateczną formę czyli krosty o mocno chabrowym kolorze widać dopiero tuż przed śmiercią lub po niej.
Zaraźliwość występuje dopiero w ostatniej fazie tuż przed śmiercią chorego. I wymaga kontaktu fizycznego z jego skórą czyli przenosi się przez dotyk.
Zarażeni mają o dziwo inne objawy a mianowicie częsta jest niebieska wysypka na dłoniach i twarzy oraz znaczne osłabienie mocy magicznych prowadząca nawet do całkowitego zaniku mocy.
U zarażonych objawy są tak oczywiste że choroba jest wykryta szybko. Zazwyczaj nie jest też śmiertelna za to uciążliwa bo nie leczona co prawda ustępuje sama ale dopiero po kilku miesiącach gdy z ciała zejdą wszystkie krosty które pękają wywołują mocny ból krwawienie a zagojone rany które nie były leczone pozostawiają liczne blizny.
Śmiertelność wywołuje znaczna utrata krwi zwłaszcza u małych dzieci.
Choroba ta nie jest zaraźliwa można się zarazić tylko przez dotyk pacjenta zero który posiada wadliwy gen.
Można ją leczyć rośliną, a mianowicie Magnikiem z którego kwiatów robi się napar leczniczy a z soku robi się maść którą nakłada się na krosty.
Comburet
Krótki opis: Niegroźna choroba, która rozwija się w organizmie człowieka w wyniku kontaktu z jadem tentakuli. Powoduje bolesne, punktowe oparzenie, które równomiernie przechodzi na dalsze, zdrowe fragmenty skóry. Niegdyś była nieuleczalna i powodowała, że chorego całkowicie pokrywała jedna, czerwona rana, jednak w obecnych czasach wystarczy smarowanie poparzonego fragmentu skóry antidotum sporządzonym z wywaru z liści cyprysu, zakrapianych odrobiną odorosoku i łyżką Ognistej Whisky. Wbrew niektórym pogłoskom alkohol jest tutaj kluczowym składnikiem, który po podgrzaniu sprawia, że wszystkie ingrediencje razem zyskują lecznicze właściwości i w godzinę leczą całkowicie z Comburetu. Niegroźne
Groszopryszczka
Krótki opis: Poważna choroba wywoływana przez grzyba. Objawia się wściekle fioletowymi bąblami na całym ciele, które mają tendencję do ropienia i pękania, a w późniejszym stadium grzyb może zaatakować aparat mowy i chory traci głos. Zaleca się odizolowanie chorego od osób zdrowych, gdyż jest to niebywale zakaźna choroba. Leczenie jest długotrwałe, ciężkie i może odbywać się w domu. Średniowieczni czarodzieje uważali, że można się z niej wyleczyć domowymi sposobami. Według nich należało wziąć wątrobę ropuchy, przywiązać ją sobie ciasno wokół gardła, a następnie stanąć nago o pełni księżyca w beczce pełnej oczu węgorzy. Zakaźne
Kagonotria
Krótki opis: Magiczny wirus, pojawiający się niespodziewanie i atakujący narządy, zazwyczaj pozostawiając na nich guzy lub bezpośrednio wyniszczając od środka. W nielicznych przypadkach wnika w strukturę genetyczną, zostawiając w genach swój ślad, przez co dzieci osoby chorej mogą być obciążone. Dokładne przyczyny nie są znane, leczenie jest dosyć kosztowne, trudne i rzadko kiedy skuteczne. Nie ma również zasady co do wieku, w którym przechodzi się chorobę - jej ofiarą padają zarówno trzynastolatkowie, jak i osoby w podeszłym wieku. Walka z kagonotrią jest trudna ze względu na to, że można jedynie przypuszczać, gdzie i kiedy nastąpi kolejny przerzut - znane są przypadki ataku kilku organów jednocześnie. Przewlekłe, Groźne
Lebetius *
Krótki opis: Choroba popularna w okresie zimowym i często występująca epidemicznie, aczkolwiek zupełnie niegroźna i niezaraźliwa. Objawia się wyjątkowo uporczywym katarem oraz kichaniem. Różni się od mugolskiego przeziębienia tym, że przy każdym kichnięciu z uszu chorego bucha biała para, a on sam wydaje z siebie głośne gwizdy, podobne do czajnika. Często mylona z efektem po spożyciu niektórych z fasolek wszystkich smaków. Leczy się ją za pomocą eliksiru pieprzowego. Niegroźne
Likantropia
Krótki opis: Zwana również wilkołactwem, jest to nieuleczalna choroba, którą można, do pewnego stopnia, leczyć objawowo. Służy do tego wywar tojadowy, który powoduje, że człowiek zarażony wilkołactwem, podczas pełni zachowuje świadomość i umysł ludzki. Taka osoba nie jest wówczas groźna dla otoczenia i panuje nad sobą, jednakże jedynie wykwalifikowany czarodziej jest w stanie go uwarzyć. Wilkołakiem można się stać poprzez ugryzienie przez chorego osobnika lub urodzenie się z genem odpowiedzialnym za wywoływanie tego schorzenia. Osoba cierpiąca na likantropię nie różni się niczym od zdrowego człowieka poza faktem, że raz w miesiącu, podczas pełni księżyca, zamienia się w krwiożerczą bestię - wilkopodobne stworzenie stojące na dwóch nogach. Osoby zarażone nie cieszą się zbyt wielkim szacunkiem w czarodziejskim świecie.Nieuleczalne
Nitinia
Krótki opis: Magiczna choroba weneryczna, która z początku jest bezobjawowa, a rozwija się dopiero po około dwóch tygodniach po zarażeniu. Na miejscu intymnym chorego wykształca się bolesna narośl, która po trzech dniach zaczyna wydzielać z siebie wściekle pomarańczową ropę, która jednocześnie paskudnie cuchnie. Leczenie jest bardzo wstydliwe dla pacjenta, gdyż polega na zastosowaniu kilku zaklęć odkażających bezpośrednio na powstały bąbel, a następnie na robieniu okładów miejscowych z wywaru ze ślazu. Chory dochodzi do siebie po około dziesięciu dniach od wdrożeniu leczenia. Zakaźne
Smocza ospa
Krótki opis: Jest to bardzo groźna choroba zakaźna. Objawia się wysypem bolesnych dziobów na całą twarz chorego, która jednocześnie staje się zielona. Gunhilda z Gorsemoor, wynalazła lek na smoczą ospę na przełomie wieku XIV i XV, aczkolwiek do dziś zdarzają się przypadki śmiertelnego zachorowania. Zakaźne
Spiritu pestilenti
Krótki opis: Niebezpieczna choroba wywoływana przez trujące zarodniki Horklumpów. W ciągu kilkunastu godzin potrafi poczynić ogromne spustoszenie w organizmie, jednak podanie tlenu i zbijanie gorączki zazwyczaj wystarczają do jej przezwyciężenia. Zarodniki nie rozwijają się dalej w ludzkim ciele jeśli saturacja jest wystarczająco wysoka i opuszczają organizm podczas wydechów chorego, dlatego bardzo ważne jest aby odizolować go od potencjalnie zagrożonych zachorowaniem. W najcięższym stadium choroby wydychane powietrze ma brunatny odcień, jaśniejący wraz ze zdrowieniem. Groźne
Titik
Krótki opis: choroba objawiająca się w początkowym stadium rumieniem zazwyczaj zajmującym obszar podbrzusza. Następnie promieniuje on w postaci powstających bąbli, które po zetknięciu ze zbyt gwałtownym dotykiem pękają prezentując oleistą ciecz w odcieniu dojrzałego banana. Oprócz tego chory dostępuje omamów w postaci widzenia wszystkiego w podwójnych rozmiarach. Ten syndrom wielkości jest określany pierwszym stadium wariactwa przez miejscowych, gdyż oni nie leczą tej choroby głęboko wierząc, że to ich przeznaczenie. Podobno tylko kąpiel w ziołach jest w stanie Cię od niej uchronić, jednak raczej nie zgłosisz się do obcych ludzi o pomoc. Zatem jedyne, co jest w stanie Ci pomóc to szybkie odnalezienie pielęgniarki w momencie, gdy zaczniesz podejrzewać u siebie obecność tej choroby przez wzgląd na to, że w skrajnych przypadkach prowadzi do śmierci. Leczenie tej choroby wymaga cyklicznego przyjmowania odpowiedniego eliksiru przez indywidualnie dla każdego pacjenta określony czas. Co ciekawe składniki do eliksiru wybiera się według rdzenia różdżki pacjenta. W przypadku mugoli korzysta się z liści magicznej porzeczki o owocach wielkości pięści. Zakaźne, Groźne
Vomila
Krótki opis: Cięższa wersja zatrucia pokarmowego, jednak magomedycy nie potrafią wciąż określić jaki składnik codziennej diety ją wywołuje. Zachorowanie na Vomila skutkuje wychłodzeniem i często nawet skrajnym wycieńczeniem organizmu spowodowanym przez uporczywe wymioty. Leczy się ją poprzez podawanie eliksiru zatrzymującego wymioty, a także wiggenowego w sposób dożylny, oczywiście bez wkłuwania się, a za pomocą zaklęcia. Zaleca się spożywanie lekkostrawnych potraw, aż do całkowitej regeneracji organizmu. Niegroźne
Znikanie epidemiczne
Krótki opis: Jest to wirusowa choroba objawiająca się powolnym znikaniem części ciała, aż w końcu chory staje się całkowicie niewidzialny. Prosta do wyleczenia z pomocą odpowiednich zaklęć oraz eliksiru Wiggenowego, aczkolwiek wymagająca wizyty na oddziale w szpitalu. Niegroźne
Lepros
Opis: Choroba przenośna, objawia się w sposób wysypania skóry czarnym trądzikiem, wraz z owym trądzikiem przychodzi kolejnego dnia wysoka temperatura. Po rozdrapaniu trądziku, zostają trwałe blizny na ciele. Da się wyleczyć to za pomocą kuracji Eliksirem Leth.
Dergoz
Choroba grypopodobna która od zwykłej grypy różni się tym że chory oprócz objawów typowych przy grypie czyli osłabienia, gorączki, kataru itd. zmienia stopniowo kolor skóry na całym ciele. Zmiana ta następuje bardzo szybko podczas snu chorego i już po pierwszej nocy chory ma typowo azjatycki kolor skóry by kolejnego ranka obudzić się ze skórą bardziej typową dla plemion Indian północnoamerykańskich. A dnia trzeciego zazwyczaj jego skóra ma kolor typowo afrykański.
Choroba trwa zazwyczaj około 7 dni i zdarza się inna kolejność zmian kolorów skóry lecz zawsze następuje ona we śnie. Podejrzewa się że choroba wzmaga też senność jako że nie znalazł się jeszcze chory któremu udało by się nie spać choć jedną noc gdy jest na nią chory.
Choroba mija po 7 dniach i nie są potrzebne specjalne leki choć w złagodzeniu objawów grypowych pomagają zwykłe lekarstwa i wyciągi roślin popularne przy grypie w każdym domu. Choć leki tylko zmniejszają intensywność objawów i o kilka godzin czas trwania choroby.
Choroba z grupy transmutacyjnych, zaraźliwa jak ospa czy różyczka, bez względu na wiek.
Karid *
nazywamy czasami katarem czarodziejów. Choć od zwykłego kataru różni się tym że wydzielina jest w kolorach tęczy a po wysmarkaniu zmienia się w kolorową sierść przypominającą w wyglądzie i dotyku sierść kota, tyle ze jest wielobarwna. Można powiedzieć że barwy te są w skupiskach „łatach” sierści co przypomina wielobarwne duże cętki trochę jak u geparda.. Choć gdy się smarka to jest to postać płynna niczym zwykły katar. Choroba trwa zazwyczaj tydzień choć jeśli złapie ją dorosły czarodziej trwa dwa tygodnie.
Choroba z grupy transmutacyjnych, zaraźliwa jak katar.
Leurax
Choroba ta podnosi temperaturę ciała do niewyobrażalnych stopni co skutkuje przegrzaniem po kilku dniach od rozpoczęcia się jej. W zależności od odporności organizmu choroba trwa dłużej lub krócej. Ofiara choroby jednak nie odczuwa gorąca a wielka przyjemność i radość. Ma wrażenie że świat jest idealny i ma ochotę czynić dobro, a w szczególności przytulać się do innych osób. Gdy jakaś inna osoba zacznie jej mówić, że zakażony jest chory to zaprzeczy, a gdy ktoś będzie chciał go siłą zachęcić do wyleczenia się zacznie się bronić i przyjmie tą osobę za wroga. Choroba jest bardzo zakaźna, a zarazić się nią można poprzez dotyk. W końcu ciało się poci i to mocno, a w pocie są także wydalane zarodki tegoż wirusa. Po około 2 godzinach od dotknięcia nowa ofiara staje się bardzo senna i obojętna, a ciało staje się lekko zimnawe. Te stadium trwa około 1-2 dni. Wtedy jest najlepszy czas na ratunek i wyzdrowienie. Wtedy najlepiej jest się bardzo spocić, bądź przyjąć środki przeczyszczające, dzięki czemu wypłuczemy z organizmu wirusa zanim się "zaszczepi". Jeśli tego nie zrobimy ciało zacznie się ocieplać w zaskakującym tempie. Jednocześnie zaczną także zachodzić zmiany w mózgu powodujące to co zostało wyżej wymienione, czyli uwielbienie dla świata. Zmiany znikają po wyzdrowieniu. Skuteczne oziębianie organizmu, w szczególności głowy, można spowolnić rozwijanie się choroby, lecz aby ją zatrzymać całkowicie trzeba - ku zdziwieniu wszystkim magomedykom - podawać Eliksir Zapomnienia przez co najmniej trzy do pięciu dni. Groźna, Zaraźliwa.
(OOC - Na wszystkie te choroby po za tymi z gwiazdkami * obok nazwy trzeba mieć zgodę. By nie było tak że nagle połowa graczy będzie miała postacie chore na coś co zaraża i będzie 15 różnych epidemii.
Natomiast na choroby z gwiazdką nie trzeba mieć zgody ale dobrze by było zachować realizm i dobrze by było przestrzegać czasu trwania choroby i jej przebiegu.
W sprawie zgody pisać do Deneris.)