19.09.2019 22:03
Imię i nazwisko: Elaine Montrose
Miejsce urodzenia: Prawdopodobnie rodzinna posiadłość
Status krwi: 100%
Cechy charakteru: Kiedy pierwszy raz oczy rodziny objęły małą Elaine wiadome było, że jest w niej ''coś'', a to ''coś'' - jak miało się ukazywać w następnych latach - było dziwne, subtelne, a zarazem intrygujące, przyciągające niczym magnes do jej osobowości. To właśnie charakteryzowało, charakteryzuje i charakteryzować będzie małą Montrose - to, że jest zupełnie inna. Nietuzinkowa. Nieszablonowa. Dziwna. Wszędzie dostrzegająca piękno dziewczynka, która jednocześnie potrafi zrobić komuś krzywdę, mimo, że nie zawsze to popiera. Paradoks - to również słowo ją opisujące. Raz siejąca zamęt, a innym razem potulna niczym owieczka, a we wszystkich swych zamiarach szczera - nie ma w niej ani odrobiny fałszerstwa, kłamstwa. Gardzi nim, nienawidzi go z całego swojego serca. To właśnie z niego płynie ta wyjątkowo dziwna miłość do ludzi. Ulubiona rzecz? Trójkąty, symbole, którym im nadaje niczym jakimś artefaktom lub świętym relikwiom. Magiczna dziewczynka, a zarazem pełna różnych uczuć, które potrafią się zmienić z minuty na minutę. Tak, jakby była małą chmurką, która wedle upodobania może raz sypnąć puszystym śniegiem, a raz strzelbami gradu. Piękna, intrygująca burza, która lubi pokazywać swoje różne oblicza wszystkim, na których będzie padać jej cień.
Wygląd postaci: Kiedy czyiś wzrok padnie właśnie na nią, trudno go odwrócić - Elaine jest nieludzkim, wręcz w pewnym sensie egzotycznym ideałem piękna. Długie nogi, średni wzrost, znakomita szczupłość ciała - to tylko jej nieliczne zalety. Najwięcej można dostrzec w jej niewiarygodnie pięknej, białej twarzy, a mianowicie oczy koloru rzadko spotykanej fuksji, nawet u osób z rodu. Czarne jak smoła, magicznie połyskujące włosy opadają na jej szczupłą twarzyczkę w kształcie perfekcyjnego owalu, jak i chudziutkie ramiona. Można je spotkać w różnych postaciach, jednakże najczęściej są rozpuszczone lub upięte w dwa kucyki. Grzywka swobodnie opadająca na idealne czoło jeszcze bardziej nadaje jej twarzy piękna, jak i odrobiny dziecięcej, prostej słodkości. Usta? W sam raz, nigdy suche, zawsze odpowiednio nawilżone, chociaż nie widać, aby Elaine używała jakichkolwiek kosmetyków do pielęgnacji. Jedenastolatka lubuje się w sukienkach, najbardziej tych jasnych, jednakże nie pogardzi również ciemniejszymi odcieniami - i tak we wszystkim wygląda znakomicie. Naprawdę, nie są to zwykłe przechwalanki lub próby wydealizowania postaci - Elaine należy do gatunku słynącym z nieziemskiej urody i nie tylko.
Historia postaci: Niech będzie krótko. Początki lipca parę lat temu - czas, w którym przyszła na świat kolejna członkini Montrose. Wychowywana w typowych dla czystokrwistych rodów zasadach od zawsze miała styczność z magią, przedmiotami magicznymi, ba, sama w sobie była magiczna. Jak u każdego dziecka musiała mieć swoje objawienie, które nastąpiło w dość późnym wieku, bowiem w czasie, kiedy miała 6 lat. To wtedy podczas buzujących w niej emocji przebudziła, a raczej pokazała się na światło dzienne nowa odsłona jej mocy, ta, na którą każdy czystokrwisty czarodziej oczekuje. Nie wdając się w głębsze szczegóły, mała Elaine wpadła w konflikt, a raczej ostrą dyskusję z jednym z domowników. Owa osoba tak mocno wprawiła ją w gniew, iż ta powinna dostać szału, jednakże zamiast tego wytrysnęła z niej energia powalająca delikwenta na ziemię, zupełnie tak, jakby zrobiła to siłą umysłu, chociaż tak nie było. Dziewczynka przez krótką chwilę była zdziwiona, ale... później zaczęła się radośnie śmiać, jak dziecko. Ta sytuacja odmieniła jej gniew w rozbawienie, lecz aby poznać tego powód najzwyczajniej w świecie powinno się ją znać. Głęboko znać, tak jak jej rodzina. Co było dalej już każdy się domyśla - czekanie na upragnione jedenaste urodziny, a po nich zakupy na ulicy Pokątnej, co uczyniono krótko po tak podniosłym wydarzeniu dla małej czarodziejki. Nadszedł dla niej nowy, może nawet dziwniejszy niż ona sama rozdział w życiu - Hogwart.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
*Błyskawicznie odwróciła głowę w stronę chłopaka, a jej oczy zabłysły dziwnym, lecz pięknym blaskiem fuksjowych oczu.* Elaine... jestem Elaine. *Posłała mu delikatny, chociaż dość nieswoi uśmiech. Przyjrzała mu się od góry do dołu, a następnie jakby nigdy nic złapała go za ręce. Zaczęła się im bacznie przyglądać.* Jakie śliczne... Czy to nie piękne mieć takie chłopięce dłonie? Małe, ale niedługo męskie. Pasują do trójkątów. *Uśmiechnęła się jeszcze szerzej, a ten wyraz twarzy dla niewinnego chłopca mógł wydawać się nieziemsko uroczy, piękny, po prostu idealny. Puściła jego dłonie, a następnie zgrabnie go ominęła, aby później odejść w dal krokiem tak delikatnym, że można było odnieść wrażenie, iż ta unosi się nad ziemią.*
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Plac Defilad!)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*Uniosła wzrok na Stevena, a następnie na talerz. Przekręciła głowę nieco na lewo, tym samym tworząc z dłoni trójkąt, przez który w metaforze zajrzała wgłąb całej substancji. Chwilę jej się tak przyglądala, po czym posłała subtelny uśmiech w stronę rówieśnika.* Piękna, ale nie aż tak, żebym miała na nią ochotę. *Nie przestając się delikatnie uśmiechać, po prostu wstała od stołu i wręcz w lekkich podskokach opuściła pomieszczenie, w którym przebywali. Nawet się nie obejrzała - zostawiła biednego Stevena z samym talerzem, jaki przecież miał być dla niej.*
Skąd dowiedziałaś się o serwerze: Internet.
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Mhm!
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
Miejsce urodzenia: Prawdopodobnie rodzinna posiadłość
Status krwi: 100%
Cechy charakteru: Kiedy pierwszy raz oczy rodziny objęły małą Elaine wiadome było, że jest w niej ''coś'', a to ''coś'' - jak miało się ukazywać w następnych latach - było dziwne, subtelne, a zarazem intrygujące, przyciągające niczym magnes do jej osobowości. To właśnie charakteryzowało, charakteryzuje i charakteryzować będzie małą Montrose - to, że jest zupełnie inna. Nietuzinkowa. Nieszablonowa. Dziwna. Wszędzie dostrzegająca piękno dziewczynka, która jednocześnie potrafi zrobić komuś krzywdę, mimo, że nie zawsze to popiera. Paradoks - to również słowo ją opisujące. Raz siejąca zamęt, a innym razem potulna niczym owieczka, a we wszystkich swych zamiarach szczera - nie ma w niej ani odrobiny fałszerstwa, kłamstwa. Gardzi nim, nienawidzi go z całego swojego serca. To właśnie z niego płynie ta wyjątkowo dziwna miłość do ludzi. Ulubiona rzecz? Trójkąty, symbole, którym im nadaje niczym jakimś artefaktom lub świętym relikwiom. Magiczna dziewczynka, a zarazem pełna różnych uczuć, które potrafią się zmienić z minuty na minutę. Tak, jakby była małą chmurką, która wedle upodobania może raz sypnąć puszystym śniegiem, a raz strzelbami gradu. Piękna, intrygująca burza, która lubi pokazywać swoje różne oblicza wszystkim, na których będzie padać jej cień.
Wygląd postaci: Kiedy czyiś wzrok padnie właśnie na nią, trudno go odwrócić - Elaine jest nieludzkim, wręcz w pewnym sensie egzotycznym ideałem piękna. Długie nogi, średni wzrost, znakomita szczupłość ciała - to tylko jej nieliczne zalety. Najwięcej można dostrzec w jej niewiarygodnie pięknej, białej twarzy, a mianowicie oczy koloru rzadko spotykanej fuksji, nawet u osób z rodu. Czarne jak smoła, magicznie połyskujące włosy opadają na jej szczupłą twarzyczkę w kształcie perfekcyjnego owalu, jak i chudziutkie ramiona. Można je spotkać w różnych postaciach, jednakże najczęściej są rozpuszczone lub upięte w dwa kucyki. Grzywka swobodnie opadająca na idealne czoło jeszcze bardziej nadaje jej twarzy piękna, jak i odrobiny dziecięcej, prostej słodkości. Usta? W sam raz, nigdy suche, zawsze odpowiednio nawilżone, chociaż nie widać, aby Elaine używała jakichkolwiek kosmetyków do pielęgnacji. Jedenastolatka lubuje się w sukienkach, najbardziej tych jasnych, jednakże nie pogardzi również ciemniejszymi odcieniami - i tak we wszystkim wygląda znakomicie. Naprawdę, nie są to zwykłe przechwalanki lub próby wydealizowania postaci - Elaine należy do gatunku słynącym z nieziemskiej urody i nie tylko.
Historia postaci: Niech będzie krótko. Początki lipca parę lat temu - czas, w którym przyszła na świat kolejna członkini Montrose. Wychowywana w typowych dla czystokrwistych rodów zasadach od zawsze miała styczność z magią, przedmiotami magicznymi, ba, sama w sobie była magiczna. Jak u każdego dziecka musiała mieć swoje objawienie, które nastąpiło w dość późnym wieku, bowiem w czasie, kiedy miała 6 lat. To wtedy podczas buzujących w niej emocji przebudziła, a raczej pokazała się na światło dzienne nowa odsłona jej mocy, ta, na którą każdy czystokrwisty czarodziej oczekuje. Nie wdając się w głębsze szczegóły, mała Elaine wpadła w konflikt, a raczej ostrą dyskusję z jednym z domowników. Owa osoba tak mocno wprawiła ją w gniew, iż ta powinna dostać szału, jednakże zamiast tego wytrysnęła z niej energia powalająca delikwenta na ziemię, zupełnie tak, jakby zrobiła to siłą umysłu, chociaż tak nie było. Dziewczynka przez krótką chwilę była zdziwiona, ale... później zaczęła się radośnie śmiać, jak dziecko. Ta sytuacja odmieniła jej gniew w rozbawienie, lecz aby poznać tego powód najzwyczajniej w świecie powinno się ją znać. Głęboko znać, tak jak jej rodzina. Co było dalej już każdy się domyśla - czekanie na upragnione jedenaste urodziny, a po nich zakupy na ulicy Pokątnej, co uczyniono krótko po tak podniosłym wydarzeniu dla małej czarodziejki. Nadszedł dla niej nowy, może nawet dziwniejszy niż ona sama rozdział w życiu - Hogwart.
Udziel poprawnych odpowiedzi:
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: Cześć, jak się nazywasz?
*Błyskawicznie odwróciła głowę w stronę chłopaka, a jej oczy zabłysły dziwnym, lecz pięknym blaskiem fuksjowych oczu.* Elaine... jestem Elaine. *Posłała mu delikatny, chociaż dość nieswoi uśmiech. Przyjrzała mu się od góry do dołu, a następnie jakby nigdy nic złapała go za ręce. Zaczęła się im bacznie przyglądać.* Jakie śliczne... Czy to nie piękne mieć takie chłopięce dłonie? Małe, ale niedługo męskie. Pasują do trójkątów. *Uśmiechnęła się jeszcze szerzej, a ten wyraz twarzy dla niewinnego chłopca mógł wydawać się nieziemsko uroczy, piękny, po prostu idealny. Puściła jego dłonie, a następnie zgrabnie go ominęła, aby później odejść w dal krokiem tak delikatnym, że można było odnieść wrażenie, iż ta unosi się nad ziemią.*
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: (Ej, wiesz gdzie jest Pałac Kultury w Warszawie?)
(Plac Defilad!)
Pomocnik UczeńKlasa1 [StevenJeffkins]: *podaje Ci talerz, wypełniony jakąś zupą*
*Uniosła wzrok na Stevena, a następnie na talerz. Przekręciła głowę nieco na lewo, tym samym tworząc z dłoni trójkąt, przez który w metaforze zajrzała wgłąb całej substancji. Chwilę jej się tak przyglądala, po czym posłała subtelny uśmiech w stronę rówieśnika.* Piękna, ale nie aż tak, żebym miała na nią ochotę. *Nie przestając się delikatnie uśmiechać, po prostu wstała od stołu i wręcz w lekkich podskokach opuściła pomieszczenie, w którym przebywali. Nawet się nie obejrzała - zostawiła biednego Stevena z samym talerzem, jaki przecież miał być dla niej.*
Skąd dowiedziałaś się o serwerze: Internet.
Czy przeczytałeś regulamin serwera Hapel.pl? Mhm!
Składając podanie, akceptuję regulaminy serwera Hapel.pl i zobowiązuje się do ich przestrzegania.
