22.12.2014 17:58
Wilkołaki - Ci, którzy nie zawinili!
Nasz świat czarodziei możemy tak jak wszystkich podzielić na tolerancyjnych i nietolerancyjnych. Ci tolerancyjni nie odrzucają innych przez to, że są odmieńcami. Ci drudzy natomiast poprzez niewiedzę lub swoją głupotę obrażają, wyśmiewają i otwarcie krytykują ich.
Mówię tu o wilkołakach. Wiele myśli, że to choroba i każdy nawet, gdy nie jest przemieniony(mam na myśli, że przy pełni są połączeniem wilka i człowieka) może nas zarazić i staniemy się tacy jak oni. TO NIEPRAWDA! Może wyjaśnię, kim jest wilkołak i jak się nim staje. Jak podaje książka ?Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć??:
?W wilkołaka można się zmienić WYŁĄCZNIE na skutek ugryzienia przez jednego z nich i zmienić się wyłącznie w trakcie pełni księżyca?
Jest to bardzo ważna kwestia, bo nasz świat odrzuca wilkołaki, bojąc się, że zostaną zarażeni. I choć każdy z nas miał tę cząstkę podstawowej wiedzy o likantropach (wilkołakach), to i tak nie myślimy o tym, gdy widzimy na naszej drodze zarażonego. Chcę powiedzieć, że przeważnie nikt nie chce być ugryziony, ale gdy tak się stanie musimy z tym żyć. Niech każdy z nas zrobi rachunek sumienia i pomyśli jakby się czuł gdyby z myśliwego stał się ofiarą.
Niestety czarodziei odrzuca temat likantropi, ponieważ tak jak u zdrowych ludzi znajdą się wariaci. Tak samo w społeczeństwie wilkołaków trafi się taki, który niszczy całe dobre mienie o nich. Mówię tu o Fenrirze Greybacku. Sławił się tym, że był żądny krwi, nawet wtedy, kiedy księżyc nie był w pełni, lubił gryźć dzieci i uważał, że jego życiowym powołaniem jest stworzenie jak największej liczby wilkołaków.
Tak jak Fenrir i inni jego pokroju zmuszają zwykłych likantropów do ukrywania się i bycia anonimowym. Jest to przykre i czarodzieje powinni zrozumieć ten fakt, że poprzez głupotę niektórych inni płacą podwójną cenę. Poprzez poruszenie tego tematu chcę przybliżyć NAM, WSZYSTKIM LUDZIOM, że nieważne jest to, jacy się rodzimy i jacy się stajemy. Najważniejsze to, jakie mamy wartości w naszych sercach i głowach. Dlatego nie odrzucajmy innych za to czy są chorzy lub inni.
Nasz świat czarodziei możemy tak jak wszystkich podzielić na tolerancyjnych i nietolerancyjnych. Ci tolerancyjni nie odrzucają innych przez to, że są odmieńcami. Ci drudzy natomiast poprzez niewiedzę lub swoją głupotę obrażają, wyśmiewają i otwarcie krytykują ich.
Mówię tu o wilkołakach. Wiele myśli, że to choroba i każdy nawet, gdy nie jest przemieniony(mam na myśli, że przy pełni są połączeniem wilka i człowieka) może nas zarazić i staniemy się tacy jak oni. TO NIEPRAWDA! Może wyjaśnię, kim jest wilkołak i jak się nim staje. Jak podaje książka ?Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć??:
?W wilkołaka można się zmienić WYŁĄCZNIE na skutek ugryzienia przez jednego z nich i zmienić się wyłącznie w trakcie pełni księżyca?
Jest to bardzo ważna kwestia, bo nasz świat odrzuca wilkołaki, bojąc się, że zostaną zarażeni. I choć każdy z nas miał tę cząstkę podstawowej wiedzy o likantropach (wilkołakach), to i tak nie myślimy o tym, gdy widzimy na naszej drodze zarażonego. Chcę powiedzieć, że przeważnie nikt nie chce być ugryziony, ale gdy tak się stanie musimy z tym żyć. Niech każdy z nas zrobi rachunek sumienia i pomyśli jakby się czuł gdyby z myśliwego stał się ofiarą.
Niestety czarodziei odrzuca temat likantropi, ponieważ tak jak u zdrowych ludzi znajdą się wariaci. Tak samo w społeczeństwie wilkołaków trafi się taki, który niszczy całe dobre mienie o nich. Mówię tu o Fenrirze Greybacku. Sławił się tym, że był żądny krwi, nawet wtedy, kiedy księżyc nie był w pełni, lubił gryźć dzieci i uważał, że jego życiowym powołaniem jest stworzenie jak największej liczby wilkołaków.
Tak jak Fenrir i inni jego pokroju zmuszają zwykłych likantropów do ukrywania się i bycia anonimowym. Jest to przykre i czarodzieje powinni zrozumieć ten fakt, że poprzez głupotę niektórych inni płacą podwójną cenę. Poprzez poruszenie tego tematu chcę przybliżyć NAM, WSZYSTKIM LUDZIOM, że nieważne jest to, jacy się rodzimy i jacy się stajemy. Najważniejsze to, jakie mamy wartości w naszych sercach i głowach. Dlatego nie odrzucajmy innych za to czy są chorzy lub inni.
Wizualizacja proroka codziennego: