Archiwum Hapel.pl

Feyrith słysząc owe słowa dopił czempiona po czym wyszedł wcześniej zostawiając monety na stole. Udał się kilka kroków przed siebie aż tu nagle przed jego oczami pojawiła się dobrze mu znana kurtyzana imieniem Bella. Była to elfka o średniej długości jasnych włosach, trójkątnej twarzy oraz dużych zielonych oczach. Nos odrobinę za duży a usta szerokie od wiadomych czynności. Ubrana w różową sukienkę nie za dobrej jakości. Elf wiedząc już o co chodzi złapał za tyłek panienkę po czym udał się z nią do zamtuzu kilka albo kilkanaście metrów dalej. Tam spędził z nią noc nie mogąc się opanować od złego traktowania nad dziewczyną w celach zwykle przyjemnościowych. Zapłacił za to o wiele więcej niż za po prostu seks.

-------

Następnego dnia obudził się słysząc krzyki witające cesarza... Ubrał się w swój wiedźmiński rynsztunek przy okazji sprawdzając przy przypadkiem kobieta nie zawinęła sobie czegoś. Na szczęście nie.. Dobra dziewczyna. Zapłacił jej za noc i wyszedł. Udał się na główną drogę by obejrzeć widowiskowy wjazd Emreisa do Wyzimy. W sumie to elf nie mógł się legalnie dostać do Wyzimy Zamkowej więc udał się tylko do handlowej gdyż posiadał do niej glejt od czarodziejki, która go wcześniej wynajęła. Widząc na pewnym straganie maski balowe postawione na pierwszym planie by zwabić jakichś bogatych handlarzy, którzy nie mam jej jeszcze na bal elf udał się do niego następnie kupił jedną z nich a między innymi kota o czarnej maści, maska zakrywała całą twarz. Zapłacił za nią dość dużo i nawet nie wiadomo czy będzie mu potrzebna. Nie ważne... Wiedźmin ruszył z nurtem cesarza pod bramę do dzielnicy zamkowej. Tam już wejść nie mógł więc udał się na cmentarz pod którym zaś znajdowały się katakumby. Tam po drodze zabił jednego ghula, którego akurat na niego naskoczył. Nic specjalnego, codzienność. Wyzime miał w małym paluszku, znał tak dużo przejść, że gdyby go gonił garnizon on mógłby uciec w mgnieniu oka. Z katakumb przeniósł się do kanałów, którymi przeszedł do dzielnicy zamkowej a stamtąd w stronę, do budynku, w którym odbywała się uroczystość. Kraty, które blokowały przejście zniszczył za pomocą znaku Aard. Tedy dotarł do kolejnych krat a za nimi strażnik ustawiony tyłem do owych krat. Feyrith podszedł bezszelestnym krokiem do krat, zastukał kilka razy dłonią w nie następnie odbiegł za róg. Strażnik podszedł do nich. Elf wyszedł zza rogu i złapał go przez kraty następnie zasłonił mu twarz jedną ręką. Wykorzystał znak Aksji by wykorzystać go aby otworzył wrota. Tak się stało. Otworzył mu drogę do budynku. Wszedł do środka i ogłuszył strażnika po czym schował go w jakimś miejscu w kanałach. Swój rynsztunek zostawił w tamtym pomieszczeniu zostawiając tylko i wyłącznie sztylet w bucie jak i przy pasie zza zbroją. Nałożył na twarz maskę i udał się na górę gdzie wszyscy świętowali. Spróbował wtopić się w towarzystwo by nikt go zbytnio nie wykrył. Podczas rozmów starał się nie korzystać ze swojego akcentu. Ludzi mogła zainteresować jedynie jego zbroja. 

*Do jej uszu dotarły lekko podniecone głosiki jakiś baronówek. Reyna nie była plotkarą, a jeśli jakieś plotki usłyszała to nie latała z transparentem i ich nie rozgłaszała. Ale podniecone głosy dziewcząt nie dawały jej spokoju.*

-Widziałaś go? Na Wielkie Słońce! Gdyby mój narzeczony taki był.. Zapiszczała cichutko pierwsza rozmarzonym głosem. 

-On nosi przy sobie broń! Jakiś strażnik jeśli nie gość osobisty.. Gdyby był jednym z nas nie założył by.. tego.. Odrzekła jej druga bardziej chłodnym tonem. Przynajmniej jedna rozsądna. Ale mężczyzna z bronią? To Elvares zainteresowało. *Jej obserwator jak na razie się nie ujawnił więc nie miała z kim gadać, wolnym krokiem ruszyła przez tłum gości wypatrując czegoś co nie pasowało by do wystroju, długo szukać nie musiała, jej wprawne w przeszukiwaniu gości oko zauważyło postawnego elfa z maską czarnego kota na twarzy. Niby nic takiego, gdyby nie to, że za pasem miał broń.. Jakby wiedziona impulsem, wmieszała się w tłum gości i niby mimochodem przeszła tuż przed nosem elfa, powietrze przeciął zapach jej mieszanki perfum. Wprawnie podeszła do jednego z paziów i wzięła z tacy kielich, całą swoją osobą przekonywała, że po to właśnie przeszła przez tłum. Stanęła pod kolumną powoli sącząc wino.* Rzucić na niego czar sondujący? Niee.. Jeśli jest gościem Cesarza to jest gościem, jeśli zapytam a okaże się że jest będzie zwyczajnie nieelegancko.. Czarodziejka mimo, że piła już trzeci kieliszek to nadal pozostawała w pełni trzeźwa.. Jednak prawda co gadają o bankietach. Towarzystwo nudne, jedzenie podłe a alkohol słaby..